mjhpjansen's reviews
117 reviews

Dit boek mocht ik vooruit lezen van Bookchoice. In april is het in hun maandselectie te vinden. Ik heb erg genoten van deze fijne feelgood die een ultiem vakantiegevoel geeft.

Lara is pas gescheiden na een lange relatie. Hoog tijd om zichzelf te herontdekken. Ze boekt daarom een eenoudervakantie op een camping in de franse Dordogne met haar puberzoon en dochter. Haar kinderen bloeien er helemaal op en ze heeft eindelijk ook tijd voor zichzelf.

Lara ligt nog goed in de markt merkt ze, en ze krijgt veel aandacht van een van de andere single ouders maar ook van de campingbaas Mathieu. Na twee weken komt haar ex Luc de kinderen ophalen om met ze naar de Toscaanse villa te gaan waar ze jarenlang met het hele gezin kwamen. Lara besluit dan wat langer in de Dordogne te blijven.

Wanneer ze een alarmerend telefoontje krijgt, belandt ze in haar ergste nachtmerrie en zal Lara een keuze moeten maken die niet alleen haar toekomst maar ook die van haar gezin zal bepalen.

‘Alles is relatief’ neemt je mee op vakantie naar een heerlijke omgeving. Je wordt ondergedompeld in het campingleven en alles wat het zo geweldig maakt. Lara leert nieuwe mensen maar ook zichzelf kennen. Ze moet loslaten en ook bepalen of er weer plek voor liefde is.
Het boek leest vlot en je sluit de personages al snel in je hart. Het is een heerlijke feelgood, waarin genoeg gebeurt om je tot het eind te boeien. Al die tijd blijf je hopen dat Lara vindt wat ze zoekt en weer gelukkig wordt.

In 'Welkom thuis in Love Heart Lane' maken we kennis met Felicity 'Flick' Simons wanneer zij in Londen in het kantoor van haar baas vrij probeert te krijgen om naar huis te gaan. De omstandigheden zijn verdrietig en het wordt ook al snel duidelijk dat haar leven niet zo flitsend is dan je van een jonge, moderne vrouw in Londen zou verwachten. Ze moet dringend terug naar het dorpje Heartcross in de Schotse Hooglanden waar ze is opgegroeid, maar ze ziet er als een berg tegenop. Ze is er niet voor niets weg gegaan. Felicity draagt een hoop pijn met zich mee. Ze hoopt dat ze met een paar dagen weer weg kan en vooral dat ze hém, Fergus Campbell, niet tegen zal komen.

Uiteraard loopt alles anders dan gepland. Felicity komt hem, maar vooral ook zichzelf tegen wanneer Heartcross tijdens een noodweer van de buitenwereld afgesloten raakt. De enige brug die het dorp met de bewoonde wereld verbindt stort in en het hele dorp moet alle zeilen bij zetten om door een moeilijke tijd heen te komen.

'Vol warmte, plezier en feelgood!' Zo omschrijft Katie Fforde het boek en dat is een treffende beschrijving. Het boek is geschreven vanuit het perspectief van de alwetende verteller en daardoor leren we de personages goed kennen. Niet alleen Felicity en Fergus, maar ook hun moeders, vrienden en andere dorpsgenoten. Hoewel het noodweer voor de nodige kilte zorgt, is de saamhorigheid in het dorp hartverwarmend en hebben de personages stuk voor stuk karakters om van te houden.

Er rijzen hier en daar wel wat vragen en er zijn een paar scènes die wellicht wat vergezocht of een beetje onrealistisch zijn, maar het is feelgood en het wordt ook nergens echt storend. Bovendien is dit het eerste deel van een serie, dus de vragen worden wellicht in een vervolg nog behandeld.

Het overall gevoel wat blijft, is dat het dorpsgevoel uit de Schotse Hooglanden treffend beschreven is. De karakters worden goed neergezet en maken een duidelijke ontwikkeling door. De onderlinge relaties, het gedeelde verleden en de glorende toekomst brengen geregeld een glimlach naar boven. Oud zeer wordt eindelijk verwerkt en krijgt een plaatsje waardoor ze weer verder kunnen en een nieuwe weg kunnen inslaan.
Dat is waar feelgood om draait en dat heeft dit boek absoluut.

Prettige bijkomstigheid is dat er wat diepere lagen in zitten en een aantal maatschappelijke en sociale punten goed uitgewerkt worden. Dat geeft het boek meer diepgang. De schrijfstijl is prettig en de dialogen worden ook goed neergezet.
Al met al een heerlijk, hartverwarmende feelgood met genoeg diepgang om tot het einde boeiend te blijven.

Christie Barlow werd 48 jaar geleden geboren in het Engelse graafschap Cheshire en bracht in 2014 haar eerste boek in eigen beheer uit. Later bracht zij dit boek en een aantal andere via een Engelse uitgever opnieuw uit en sinds 2016 wordt haar werk uitgegeven door Harper Collins. Ze heeft inmiddels 15 internationale bestsellers op haar naam. Ze schrijft voornamelijk romantische komedies.

'Welkom thuis in Love Heart Lane' is het eerste deel in de serie over de bewoners van het dorpje Heartcross in de Schotse Hooglanden en haar eerste boek wat in het Nederlands vertaald is. Het vervolg 'Geheimen op Foxglove Farm' verschijnt in oktober 2022. Een voorproefje in de vorm van het eerste hoofdstuk is achterin 'Welkom thuis in Love Heart Lane' te vinden en smaakt absoluut naar meer.

Why couldn't it be Christmas every dahaaaaayyy.. na het lezen van dit boek weet je het. En gooi je de radio door het raam naar buiten als dit afgrijselijke nummer nog één keer je trommelvliezen durft te laten bloeden...

Noëlle is niet gewoon gek op kerst. Ze lééft voor kerst. Haar appartement wordt omgetoverd in een Winter Wonderland mét kleurthema (!) en op eerste kerstdag organiseert ze volgens een loeistrakke planning een diner voor een select gezelschap. Alles moet perfect zijn. Ze leeft er het hele jaar naar toe en als ze op kerstavond in slaap valt, wenst ze dat het elke dag kerst kan zijn.
Zo ook dit jaar, maar nu draait alles gigantisch in de soep. Letterlijk en figuurlijk. Diner verpest, glazen sneuvelen, brand, weeën, onverwachte gasten, vervelende ontmoetingen met een dito ex en irritaties met familieleden. Het is zo'n faal dat zelfs Noëlle blij is dat deze dag voorbij is wanneer ze 's avonds in bed ligt. Maar dan wordt ze de volgende ochtend wakker. Op eerste kerstdag.

Lisette Jonkman had het idee voor dit boek jaren geleden al. Door het overlijden van haar vader en haar eerste zwangerschap werd de publicatie een paar keer uitgesteld, totdat het dit jaar dan eindelijk zo ver was. Aangezien ze nu ook weer zwanger is, was de publicatie wellicht net op tijd. Het is natuurlijk best wel een ding om door het land te touren en je boek te promoten terwijl je hartstikke druk bent met het maken van een nieuw mens. Niets dan respect voor jou, Lis. Ik doe het je zeker niet na!
Langste. Kerst. OOIT is een verhaal dat juist beter is geworden doordat het een poos kon doorsudderen. Haar angst dat de ziel er uit geredigeerd zou zijn is gelukkig niet uitgekomen. Het verhaal is nergens kapot geplot.

Hoewel het principe van vast komen te zitten in een tijdslus en dezelfde dag opnieuw beleven om een les te leren niet nieuw is, is het Lisette Jonkman gelukt om niet te veel in cliches te vervallen. Er wordt heel vilein zelfs gerefereerd aan de bekendste film met dit thema, Groundhog Day, wanneer Noëlle verzucht dat ze geen Bill Murray is.
Het is ook origineel dat alleen de eerste 1e Kerstdag volledig uit de hand loopt met slapstick-achtige rampzaligheden, waarbij je als lezer van de bank rolt van het lachen, maar je gelijk afvraagt of dat wel leuk blijft als het meerdere keren gaat gebeuren. Je zult verrast worden hoe knap Lisette, schijnbaar nonchalant met veel humor en scherpe dialogen, steeds meer diepgang inbrengt waardoor elke nieuwe dag uniek en interessant blijft. In combinatie met de vlotte schrijfstijl is het bijna onmogelijk om dit boek weg te leggen voordat het uit is.

Met elke nieuwe dag leren we Noëlle namelijk beter kennen, pellen we weer een laag af, zien we meer over wie ze echt is en dat is heel anders dan je zou verwachten. Er komen thema's aan bod die je raken, omdat iedereen wel een vorm van verlies heeft moeten verwerken in het leven. De familie-dynamiek is spot on. We hebben allemaal wel van die familieleden en vrienden en overal is wel ooit iets gruwelijk fout gegaan met het kerstfeest. Uiteindelijk gaat het om liefde en saamhorigheid en dat wordt nog wel eens vergeten. Zo'n boodschap kan niet vaak genoeg de wereld ingestuurd worden.

Concluderend verwachtte ik een hilarische, lichtelijk hysterische kerstroman. Ik kreeg een ontzettend leuke, lieve roman met diepere lagen en een mooie (kerst)boodschap. De opbouw waarbij elke nieuwe dag een perfecte mix van humor en diepgang is en Noëlle een duidelijke ontwikkeling doormaakt, lijkt zo nonchalant maar is zo ontzettend knap gedaan! Alle ingrediënten voor de perfecte kerst-feelgood zijn aanwezig.

Linktree (in de bio van al mn socials):
https://linktr.ee/EmJayreadsandwrites

Hebban:
https://www.hebban.nl/recensie/mariejosejansen-over-langste-kerst-ooit
Why couldn't it be Christmas every dahaaaaayyy.. na het lezen van dit boek weet je het. En gooi je de radio door het raam naar buiten als dit afgrijselijke nummer nog één keer je trommelvliezen durft te laten bloeden...

Noëlle is niet gewoon gek op kerst. Ze lééft voor kerst. Haar appartement wordt omgetoverd in een Winter Wonderland mét kleurthema (!) en op eerste kerstdag organiseert ze volgens een loeistrakke planning een diner voor een select gezelschap. Alles moet perfect zijn. Ze leeft er het hele jaar naar toe en als ze op kerstavond in slaap valt, wenst ze dat het elke dag kerst kan zijn.
Zo ook dit jaar, maar nu draait alles gigantisch in de soep. Letterlijk en figuurlijk. Diner verpest, glazen sneuvelen, brand, weeën, onverwachte gasten, vervelende ontmoetingen met een dito ex en irritaties met familieleden. Het is zo'n faal dat zelfs Noëlle blij is dat deze dag voorbij is wanneer ze 's avonds in bed ligt. Maar dan wordt ze de volgende ochtend wakker. Op eerste kerstdag.

Lisette Jonkman had het idee voor dit boek jaren geleden al. Door het overlijden van haar vader en haar eerste zwangerschap werd de publicatie een paar keer uitgesteld, totdat het dit jaar dan eindelijk zo ver was. Aangezien ze nu ook weer zwanger is, was de publicatie wellicht net op tijd. Het is natuurlijk best wel een ding om door het land te touren en je boek te promoten terwijl je hartstikke druk bent met het maken van een nieuw mens. Niets dan respect voor jou, Lis. Ik doe het je zeker niet na!
Langste. Kerst. OOIT is een verhaal dat juist beter is geworden doordat het een poos kon doorsudderen. Haar angst dat de ziel er uit geredigeerd zou zijn is gelukkig niet uitgekomen. Het verhaal is nergens kapot geplot.

Hoewel het principe van vast komen te zitten in een tijdslus en dezelfde dag opnieuw beleven om een les te leren niet nieuw is, is het Lisette Jonkman gelukt om niet te veel in cliches te vervallen. Er wordt heel vilein zelfs gerefereerd aan de bekendste film met dit thema, Groundhog Day, wanneer Noëlle verzucht dat ze geen Bill Murray is.
Het is ook origineel dat alleen de eerste 1e Kerstdag volledig uit de hand loopt met slapstick-achtige rampzaligheden, waarbij je als lezer van de bank rolt van het lachen, maar je gelijk afvraagt of dat wel leuk blijft als het meerdere keren gaat gebeuren. Je zult verrast worden hoe knap Lisette, schijnbaar nonchalant met veel humor en scherpe dialogen, steeds meer diepgang inbrengt waardoor elke nieuwe dag uniek en interessant blijft. In combinatie met de vlotte schrijfstijl is het bijna onmogelijk om dit boek weg te leggen voordat het uit is.

Met elke nieuwe dag leren we Noëlle namelijk beter kennen, pellen we weer een laag af, zien we meer over wie ze echt is en dat is heel anders dan je zou verwachten. Er komen thema's aan bod die je raken, omdat iedereen wel een vorm van verlies heeft moeten verwerken in het leven. De familie-dynamiek is spot on. We hebben allemaal wel van die familieleden en vrienden en overal is wel ooit iets gruwelijk fout gegaan met het kerstfeest. Uiteindelijk gaat het om liefde en saamhorigheid en dat wordt nog wel eens vergeten. Zo'n boodschap kan niet vaak genoeg de wereld ingestuurd worden.

Concluderend verwachtte ik een hilarische, lichtelijk hysterische kerstroman. Ik kreeg een ontzettend leuke, lieve roman met diepere lagen en een mooie (kerst)boodschap. De opbouw waarbij elke nieuwe dag een perfecte mix van humor en diepgang is en Noëlle een duidelijke ontwikkeling doormaakt, lijkt zo nonchalant maar is zo ontzettend knap gedaan! Alle ingrediënten voor de perfecte kerst-feelgood zijn aanwezig.

Fenomenaal slotstuk van een briljante serie waarin verleden en heden prachtig verweven zijn tot een vloeiend geheel

In het derde deel van deze meeslepende serie ontdekken we eindelijk het geheim van Ridgewood Hall, zijn bewoners en hun nazaten.
In 1905 loopt James helemaal vast. Hij weet niet wat hij aan moet met zijn nieuwe verantwoordelijkheden en vlucht in het Londense nachtleven. Daar gaat het helemaal fout. In al zijn wanhoop accepteert hij een gevaarlijk aanbod. Het lost zijn problemen op, maar tegen welke prijs?
In het heden loopt Iris ook helemaal vast, al komt ze daar pas achter wanneer ze gedwongen wordt om even stil te staan. Ze heeft een goede maar veeleisende baan en veel vrienden en mannelijke aandacht. Wanneer Flora en Rose contact opnemen over de familiegeschiedenis zit ze daar in eerste instantie dan ook niet op te wachten. Totdat het mis gaat en zij er echt voor haar zijn. Dan leert ook zij dat je mag steunen op anderen en dat liefde je zomaar kan overkomen wanneer je dat het minst verwacht.

Lucinda Riley meets Bridgerton.
Als groot fan van zowel Lucinda Riley als ook de Bridgerton-serie kan ik wel zeggen dat deze serie beter is. Door de koppeling met het heden waardoor er stukken feelgood in zitten zoals we van Marijke Vos gewend zijn, is het toegankelijker dan Bridgerton, wat alleen maar over de Regency-periode gaat. Er zijn ook hedendaagse problemen en diepere lagen ingebouwd waardoor het een feest van herkenning is.
Met Lucinda Riley ga je op reis in een boek, ook door heden en verleden zoals in deze Ridgewood Hall serie, maar waar Riley vaak verzandt in pagina-lange omschrijvingen van de omgeving, vergezichten en het drama een wanhopige diepte krijgt, biedt Marijke Vos hoop, warmte en positiviteit.

De Bellamy-broers worstelen met zichzelf en de verwachtingen die society destijds aan jonge mannen van adel stelde. Zij vinden daarin hun weg en leren wat echte rijkdom is: Ware liefde en familie. James maakt daarin de grootste ontwikkeling door en werd daardoor al snel mijn favoriet.
In het heden bundelen de achternichten hun krachten en leren dezelfde lessen, ondertussen bouwend aan hun familiebanden tijdens het ontrafelen van hun familiegeschiedenis en de geheimen. Ik vond het schitterend dat Flora en Rose daarin voor Iris zo'n belangrijke rol konden spelen. Waar ik aan het begin van de trilogie had gevreesd dat de verhalen meer afgebakend zouden zijn, blijkt dit in de praktijk tot mijn vreugde niet zo te zijn. Ja, Edwards keuze draait om Edward en om Flora in het heden. Daniels belofte draait om Daniel en Elisabeth en om Rose in het heden en James' geheim draait om James en om Iris in het heden, maar we zien de vorige hoofdrolspelers gelukkig nog veel terug in elk volgend deel, waardoor elk deel rijker wordt en het verhaal in beide tijdsperken steeds meer vorm krijgt en het mysterie steeds verder ontrafeld wordt.

James' geheim is daarmee een fenomenaal slotstuk, waar alle puzzelstukjes op prachtige wijze op hun plaats gelegd worden. Dit deel heeft de meeste actie van alle drie, waardoor het tempo hoog ligt en je het boek bijna niet weg kunt leggen. De schrijfstijl is vlot en de delen in heden en verleden, verteld vanuit diverse personages eindigen vaak in een cliffhanger waardoor je gewoon niet kunt stoppen. Het grijpt je bij de keel en je leeft intens mee. Het is goed uitgewerkt en nergens afgeraffeld. Deze serie vol hoop en liefde heeft met James' geheim het slotakkoord gekregen wat het verdient.

Marijke Vos heeft hiermee bewezen tot de absolute top te behoren nu zij realistische historische romandelen en hedendaagse romandelen met herkenbare problemen en diepere lagen zo feilloos en liefdevol met oog voor detail heeft weten te combineren tot een vloeiend geheel wat boeit tot het einde. Ik heb een nieuwe favoriete serie en hoop stiekem dat Theodor ook nog zijn eigen verhaal zal krijgen. Over hem valt nog veel te vertellen!

Intense misdaadthriller vol rechtbankdrama met menselijke karakters, boeiend tot het einde.

In Advocaat van de duivel volgen we de briljante en geslepen New Yorkse advocaat Eddie Flynn, wanneer hij met zijn team de zaak van Andy Dubois op zich neemt. Eddie is een voormalige oplichter en door zijn ervaring met het criminele circuit zeer bedreven in het blootleggen van oplichting, corruptie, misstanden en gerechtelijke dwalingen waar gewone mensen in verwikkeld raken. Zijn gevoel voor rechtvaardigheid laat hem voor deze mensen door het vuur gaan en dankzij zijn achtergrond deinst hij er niet voor terug om zelf ook achterbakse trucjes toe te passen en getuigen te manipuleren, tot grote verontwaardiging van zijn tegenstanders. De principes "It takes one to know one" en "fire fighting fire" kwam geregeld bij me op.

Eddie en zijn team reizen af naar Alabama wanneer Andy’s vorige advocaat vermist wordt. Andy wordt verdacht van de moord op een jong meisje en krijgt over een week waarschijnlijk de doodstraf. Officier van justitie Randall Korn haalt namelijk veel voldoening uit het executeren van gevangenen, ook al zijn ze onschuldig, zoals Andy. Hij heeft het dan ook al helemaal geregeld, maar hij heeft buiten de verbeten Eddie Flynn gerekend. Eddie is vastbesloten om Andy te redden uit dit corrupte systeem waarin Korn alle touwtjes in handen heeft, maar het is een onmogelijk gevecht tegen de klok in een vijandige stad waar niemand meewerkt en bijna iedereen bij Korn in de zak zit. Het wordt nog heel gevaarlijk om de echte moordenaar te vinden wanneer ook Eddie bij hem op de radar komt.

Advocaat van de duivel is het zesde deel in de Eddie Flynn-serie. Hoewel de boeken prima los te lezen zijn, mis je wel wat achtergrondinformatie, de ontwikkeling van terugkerende karakters en natuurlijk Eddie zelf, wanneer je de vorige vijf delen niet gelezen hebt. Dat is niet heel erg, maar het draagt wel bij aan de ervaring wanneer je op de hoogte bent. Het is dus een aanrader om de vorige vijf delen ook te lezen. Wanneer je van rechtbankdrama en thrillers houdt, zal dat geen straf zijn. In elk van de vorige delen krijgt Eddie ook met een ingewikkelde juridische zaak te maken waarin je hem en zijn bijzondere aanpak beter leert kennen. Auteur Steve Cavanagh is zelf ook advocaat, dit merk je aan alles. Hij kent de rechtbank natuurlijk van binnen en buiten en de bijzonderheden van de rechtsgang kloppen dan ook tot in de puntjes.

Wat ook krachtig is, is dat het verhaal vanuit verschillende perspectieven belicht wordt. Hierdoor behoudt het zijn vaart en wil je steeds opnieuw weten wat er gebeurd is.
Je leest vanuit Eddie, maar andere hoofdstukken zijn vanuit zijn collega's geschreven en vanuit Korn en de dominee. Dit mysterieuze personage zal ik niet teveel over verklappen. Het is gewoon goed in elkaar gezet en de verschillende puzzelstukjes roepen soms weer nieuwe vragen op waardoor de ontknoping tot het laatst spannend blijft. De villain in het verhaal is ook verdraaid goed vormgegeven en de held is natuurlijk een anti-held maar dat maakt hem des te interessanter en menselijker.

Conclusie
Advocaat van de duivel is een zeer boeiend en meeslepend verhaal. Toen ik erin begonnen was, kon ik het niet meer neerleggen en het enige wat ik er op aan te merken heb is dat sommige personages een tikkeltje overdreven zijn, hoewel dat ook wel grappig is, en dat dit het zesde deel is en je wel een stukje plezier mist wanneer je de vorige vijf delen nog niet gelezen hebt. Ik kan dan ook iedereen alleen maar aanraden om de serie gewoon als geheel op te pakken. Het hoeft niet, maar je hebt gewoon zoveel meer plezier aan de streken van Eddie Flynn!

We leren Josien kennen op het moment dat zij met haar jeugdliefde Peter bepakt en bezakt haar tot Winterwonderland omgetoverd appartement binnen stapt en 5 minuten later haar hele leven aan diggelen ligt. Ze mag dan wel een kerstaholic pur sang zijn, maar dat is nu flink verpest. Om zichzelf -en Peter- iets te bewijzen, besluit ze om Kerst alleen te vieren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De mensen om haar heen snappen er nog minder van dan Josien zelf. De deurbel blijft maar gaan en ze komt zichzelf behoorlijk tegen in de een na de andere hilarische situatie. Frustraties lopen hoog op, maar Josien leert zichzelf beter kennen en ziet ook anderen in een geheel ander licht door haar besluit om patronen te doorbreken. Hoewel haar Kerst eerst solo en later totaal mislukt leek, is niets wat het lijkt!

Niemand mag met kerst alleen zijn is een typische "all you need is love"kreet en omvat het hartverwarmend familiegevoel van Kerst, maar ook een beetje het dwangmatige van al het vieren. Want je moet van alles en dat moet kloppen: de kadootjes, het diner, je outfit, je afspraken.. maar is het niet juist fijn om dat een keer om te gooien? Zeker wanneer je relatie die je al je halve leven had, net uit is gegaan. Daar draait het om in dit verhaal. Het is een novelle, 121 pagina's hilarische pret met een diepere laag die je in een uurtje of zo kunt lezen, lekker even tussendoor. Des te knapper is het dat Marloes Berghege het voor elkaar heeft gekregen om zowel een aantal personages met eigen karakters de ruimte te geven als ook de persoonlijke ontwikkeling die Josien doormaakt na de breuk uit te diepen. Er gebeurt heel veel waarbij je hardop moet lachen, maar er zit ook een serieuze ondertoon in en we zien ook schrijnende zaken langskomen. Het verhaal leest vlot, de humor is scherp en nergens voelt het gehaast of dat er iets mist. Een heerlijk verhaal over de magie van Kerst en de veerkracht van de mens.

Marloes Berghege (1986) is schrijfster en woont en werkt in Amsterdam. Ze schrijft voor diverse bladen en was betrokken bij verschillende boeken als ghostwriter. De Koffiesalon trilogie was haar eerste werk onder eigen naam.

Woensdagavond 14 december was het dan zover: Ilona vs the feelgood five, oftewel: Lisette Jonkman, Gillian King, Susan Muskee, Vanessa Thuyns, en Marijke Vos. Wat hebben we gelachen met deze leuke, lieve dames! Anderhalf uur dikke pret, want natuurlijk liep het weer uit. Iedereen die vaker meedoet aan de buddyreads van Ilona da Costa, de huiself van uitgeverij Luitingh Sijthoff en boegbeeld van hun brand Zin in feelgood, weet dat het een vrolijke choas kan zijn maar we hebben ons dit keer best koest gehouden vond ik zelf.

Er werd gepraat over schrijven, lezen, het tot stand komen van verhalen, het verschil tussen series en standalones, boeken en e-books. De dames vertelden ons wat ze nog willen bereiken en hoe het verhoudt met hun andere bezigheden. Respect voor wat zij allemaal neerzetten!

En het ging natuurlijk ook over Kort en klein. Hoe dit leuke korte verhaal ontstaan is en hoe ze eraan gewerkt hebben samen, wie welke karakters deed en wie herschreef waardoor alles nu zo natuurlijk door elkaar vloeit dat ze zelf niet meer zo goed weten wie nou precies wat geschreven heeft. Dit verhaal is dus echt een verhaal van hen samen. Geen vijf aan elkaar geplakte stukjes maar een mooi geheel, ontsproten aan vijf breinen die zo bepalend zijn voor de Nederlandstalige feelgood.

In Kort en klein maken we kennis met Sam, op het moment dat zij haar fiets parkeert voor een onooglijk pand waarbinnen zich een sloophal bevindt. Haar vriendin Lou heeft haar overgehaald om een keer mee te gaan om zo haar agressie kwijt te raken die ze opgekropt heeft na het verraad van haar vreemdgaande vriend. We leren een aantal kleurrijke personages kennen, waaronder de aantrekkelijke eigenaar van de sloophal, Marcus. Maar daar zit Sam helemaal niet op te wachten, toch?

In zo'n 45 pagina's worden deze personages opgevoerd en neergezet in een originele setting waarbij veel gebeurt en we een aantal van hen goed leren kennen. Plot, achtergrond en toekomstperspectief zijn aanwezig, alsook de hand van alle feelgood five. Het verhaal bevat alles wat feel-good moet hebben: het HEMA-gevoel, de ahhh (je had erbij moeten zijn!)
Om het einde en dan met name het laatste zinnetje, ging ik helemaal gestrekt. Dit smaakt absoluut naar meer. Wat we na gisteren weten is dat er volgend jaar in ieder geval weer een Feelgood five event georganiseerd zal worden. Of er nog iets gesloopt wordt, zullen we dan moeten gaan bekijken!

Wanneer ze erachter komt dat haar vriend Julien vreemd gaat, solliciteert Lana bij het knusse Amsterdamse Hotel Happiness en vertrekt zonder iets te zeggen uit het Franse Annecy. Alleen haar beste vriendin Denise weet iets van haar plannen. Wanneer Julien ontdekt dat ze zo maar weg is, is hij ten einde raad.
Tijdens de treinreis naar Amsterdam leert Lana Lenie uit de Jordaan kennen die zich direct over haar ontfermt en er ontstaat een warme vriendschap. Bij haar kan Lana terecht als ze er helemaal doorheen zit. De excentrieke collega's in het hotel nemen Lana direct op en zorgen dat ze kan lachen en zich thuis voelt. Als ze dan ook nog helemaal in de war raakt van de knappe olie-sjeik Omar die in het hotel logeert om zijn broer te zoeken, is de chaos compleet. Lana moet het verdriet uit het verleden loslaten, maar kan dat wel? Julien probeert wanhopig om haar te bereiken, met een achterbakse minnares in het kielzog. Komt alles goed of ontploft de hele boel?

Hotel Happiness is het eerste deel van een tweedelige serie van Floortje Sanders. Het is humoristische feelgood, wat zich vooral uit in de vele excentrieke personages in combinatie met de chaotische gebeurtenissen die zich snel afwisselen en een hoog slapstick gehalte hebben. Er zijn momenten dat je van de bank af rolt van het lachen, wanneer er weer iemand gênant over de grond rolt of wanneer de ringen van de jacuzzi om je oren vliegen. Er is ook iets met een hartjesonderbroek en een wc-deur.

Toch zit er ook wel diepgang in. Aan het vreemdgaan van Julien en het vertrek van Lana gaat een verschrikkelijk verdriet vooraf waarmee zij gedurende het hele verhaal worstelen. Julien en Lana komen dan ook goed uit de verf als karakters die zich ontwikkelen. Je gaat ze steeds beter begrijpen en krijgt vooral voor Julien wat meer sympathie gaandeweg het verhaal.

Bij de vele andere personages blijft dat wat op de vlakte. Meerdere malen wordt er een mooie verhaallijn gestart die vervolgens toch een beetje blijft steken.
Het geeft te denken of het beter was geweest om dat iets meer uit te diepen in plaats van enkele wat ongeloofwaardige gebeurtenissen die naar mijn gevoel te weinig toevoegen aan het verhaal. De diepere laag is prachtig en gruwelijk tegelijk en had het wat mij betreft wel verdiend om meer ruimte te krijgen.
Toch valt er ook wat te zeggen om dat nu nog niet te doen. Er komt immers nog een deel 2 en juist enkele van de bijrollen sluit je direct in je hart en de chaos maakt het ook wel heel erg leuk, luchtig en grappig.

Het boek leest vlot en ontspannen. Het wordt nergens te zwaar hoewel er veel gruwelijke dingen gebeuren. Wat dat betreft deed het me wel denken aan de Cockleberry Bay serie, waar ook superzware thema's worden aangekaart en de meest gruwelijke gebeurtenissen in hoog tempo afwisselen zonder dat het ooit ergens te zwaar wordt en zit je hardop te lachen tussen de ellende door.
Dat is ook een kunst en heerlijk om te lezen. Dit soort boeken moet je er altijd bij hebben. Het is een lekker chaotische kerstfilm op papier. De sfeer, de hartelijkheid, het kneuterige van het hotel, maar ook de grote paniekogen van meneer Bloem en hoe zijn vrouw door het hotel fladdert, de flamboyante receptionist, Lenie met haar bakjes eten en de diversiteit van de vele karakters zorgen voor een heerlijk geheel wat je met een tevreden gevoel uit leest.

De 31-jarige boekenwurm Chloe leidt een rustig leven met haar verloofde in Londen. Voordat ze gaan trouwen wil Chloe nog graag naar Parijs om daar in de voetsporen te treden van haar geliefde schrijver Hemingway. Peter wil niet mee dus ze besluit om dan maar alleen te gaan. Twee weken en een flinke lijst om af te vinken, maar wanneer ze de Franse schrijver en bouquiniste Guillaume ontmoet, loopt dat toch anders dan ze had verwacht. Wanneer ook Peter ineens voor haar neus staat met een verrassing, ziet Chloe zich genoodzaakt om dingen onder ogen te zien en een lastige keuze te maken.

Gelukkig staan haar nieuwe vriendinnen Sofia en Lizzy voor haar klaar om haar te steunen. De lieve, hartelijke Sofia lijkt een perfect leven te hebben. Ze heeft een heerlijk winkeltje en een fijn appartement waar ze met de knappe Jean-Luc samenwoont. Haar verleden houdt ze angstvallig buiten de deur, maar dat begint zijn tol te eisen.

Lizzy is bloedmooi, lijkt erg zelfverzekerd en vastbesloten om als iemands muze onsterfelijk te worden. Ze trekt daar alles voor uit de kast.
Deze verschillende vrouwen ontmoeten elkaar per toeval in Parijs en blijken toch meer met elkaar gemeen te hebben dan ze dachten. Er ontstaat een vriendschap waarin ze elkaar steunen bij de zoektocht naar zichzelf, wie ze werkelijk zijn en het leven wat ze willen.

De opbouw en de schrijfstijl van dit verhaal zijn heel verfrissend en dynamisch. In elk hoofdstuk is een van de drie vrouwen de hoofdpersoon en wordt er verteld vanuit de ik-vorm in verleden tijd. Zo leer je alle drie de vrouwen persoonlijk erg goed kennen en kun je je goed inleven. De karakters zijn heel verschillend en maken een duidelijke ontwikkeling door. Wat erg interessant is, is dat een van de karakters niet zo aardig lijkt te zijn, maar dit is zo ontzettend goed uitgewerkt dat je er toch alles van wilt weten en gaandeweg blijkt er meer achter te zitten. Deze diepere lagen zijn bij alle karakters goed aangebracht. Ook de bijrollen zijn dusdanig goed uitgewerkt dat zij helemaal tot leven komen wat een heel realistisch beeld geeft in het verhaal. De dialogen zijn sprankelend en het verhaal leest vlot.

In het nawoord is te lezen dat Mirjam Mieserius dit boek eerst als filmscenario heeft geschreven en daarna pas als boek. Dit is erg bevorderlijk voor het verhaal en merk je nog goed. Er is veel oog voor detail en je ziet feitelijk de scènes zo voor je. Dat Mirjam part-time Parisienne is en een grote liefde voor de stad heeft, staat ook als een paal boven water. De liefde blijkt uit elke zin en je merkt dat zij de stad op haar duimpje kent. Ze neemt je mee naar de mooiste plekjes en laat het je intens beleven. Ultiem genieten!

Daarnaast is zij meesterlijk in smakelijk schrijven. Net als bij haar novelle 'De citroen op de taart' liep me ook nu weer het water in de mond wanneer er over eten gepraat werd! Het was dan ook erg fijn om achterin het boek een heerlijk recept voor een lekkere taart te vinden. Ook het ideale dagje Parijs van elk van de drie vrouwen is te gebruiken om je eigen weekendje Parijs mee te plannen. Dit was ook een erg leuke toevoeging aan het boek.

Bestemming Parijs is het eerste deel van de Bestemming Parijs trilogie. Het tweede deel, Rendez-vous op Montmartre zal in 2023 verschijnen en het derde deel L'Amour aan de Côte d'Azur in 2024. De verhaallijnen van dit eerste deel zijn zorgvuldig opgebouwd en heel mooi uitgewerkt. De afronding is briljant. Het is goddank geen abrupt einde maar voelt full-circle. Ondanks dat, kan het nog alle kanten op in de vervolgdelen. Je hebt Chloe, Sofia en Lizzy nu goed leren kennen en vanaf hier kan het eigenlijk alleen maar nog mooier worden.
Bestemming Parijs laat je achter met een ultiem feel-good gevoel. Alsof je net terug komt van je beste stedentrip ever. In dit boek klopt gewoon alles. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een geweldig feelgoodverhaal en wat mij betreft is het een van de beste van dit jaar.

All that we are is the third book in the Wyndham beach series, which evolves around three life-long friends in their mid-fifties, Lydia, Maggie and Emma, and their hometown on the Massachusetts coast, Wyndham beach. The women have been friends since school and have shared many ups and downs together.
In the first book, An invincible summer, Maggie was in the center. The second book, Goodbye again, tells Liddy's story. In this third book, which will be published on December 13th, we finally get to know more about Emma. The first two books were both positive novels with strong female characters, life-long friendship, forgiveness, hope and second chances. Book 3 is much anticipated and I can tell you right now: It will not disappoint!

It's been ten years since Emma's husband, the town banker, has died. Emma leads an organized life in her hometown of Wyndham city and everything is peaceful. Until she finds out that her husband had an affair before he died. Emma is devastated. How can someone that's been gone for a decade still hurt her so much? Her son is a famous superstar singer. He headlines at concerts and has a special someone in his life as well. He doesn't visit as often as she would like.

So Emma needed something to give her life meaning again. She has founded an art center and invited a group of artists to take residence there. She has to focus on them now even though the betrayal still hurts.
Among the artists is someone who seeks refuge from her abusive ex and to make things even more complicated, a dashing businessman who came back to town sparks some butterflies with Emma.
The biggest plottwist will be an absolute lifechanger. Emma must find a way to make sense of it all, but she has her faithful friends to help her through and she finds out that she can get what she wants, as long as she has the guts to go for it.

After the first two heartwarming books in this series, book three does not disappoint either. A suiting addition to the series: Just as it's two predecessors it's filled with hope, friendship and second chances. Each friend has filled a book with their own life-changing events now and if you read all three of them, what stands out is the message of hope, turning over a new leaf and begin again. New life, new meaning, new love.

I grew really fond of the strong female characters and their life-long friendship they maintained since school and their growth as personalities. Other characters in the book are just as lovable. To me, the characters and their relationships with eachother are the real strength of the story.
I liked the plot also. The setting with the art center is very original. A superstar singer for a son is quite entertaining as well. I liked the fact that he is not arrogant like stars often are. The twist was very well written. The surroundings are absolutely marvelous. I want to live in Wyndham beach now!

Emma's journey is heartbreaking but it warms your heart to read about her finding her way and coming out stronger. To mourn the betrayal of your love is already hard but when he's deceased a decade ago, where do you start? Maybe that's why the new romance felt a bit uncomfortable somehow.
The pace is a bit slow and sometimes things were repeated. It didn't bother me, but I noticed that without it, the pace would have been higher which might have benefited the plot. Fortunately, the strong characters carry the story so it doesn't get disturbing anywhere.

Personally, I got what I hoped for reading this book and I am looking forward to read more. Mariah Stewart is a New York Times, Publishers Weekly, and USA Today bestselling author of several series, not just Wyndham Beach, but also The Chesapeake Diaries, and The Hudson Sisters, as well as stand-alone novels. The beautiful surroundings, the strong characters, family, friendships and love as well as messages of hope and second chances made me fall in love with her work.

I would like to thank Netgalley, Montlake and Mariah Stewart for the opportunity to read an advanced reader copy. My views are my own and voluntarily given.