I officially have a new favorite book. :)

Ewig pausiert und jetzt endlich mal die letzten paar Seiten gelesen. Sehr schönes Buch, schade, dass ich das als Kind nicht gelesen habe. Und die Ghibli-Serie ist wirklich sehr nah am Originalstoff.

Eén van de iconische boeken uit mijn jeugd, in een editie met (kleur)tekeningen van Studio Ghibli?! Ik had het gevoel dat ik een schat in mijn handen had toen ik dit boek uit het rek van de bibliotheek nam. Ook mijn kinderen waren onder de indruk van de tekeningen want ze vroegen na afloop: "Is er nog een boek met dezelfde tekeningen?" Mensen met suggesties: altijd welkom!

"Ronja de Roversdochter" blijft ook bij het herlezen op volwassen leeftijd een prachtig en meeslepend verhaal. Er zitten harde kanten in (wat bijzonder goed geïllustreerd wordt door het einde), en de combinatie van magische en realistische elementen is bijzonder. Bij het voorlezen viel me wel op dat de Nederlandse vertaling soms slecht was (heel vaak werkwoorden die verkeerd opgesplitst worden), maar het voordeel van dit als kind te lezen, is dat je daar niet op let natuurlijk. En nu ik ouder ben, vind ik het ook vreemd dat Ronja haar ouders bij hun naam noemt, maar misschien is dat wel de gewoonte in roversmilieus.

Wat de mening van mijn kinderen betreft, die was vrij eenvoudig:
"Mama, is er nog een boek van Ronja?"
Lijkt me duidelijk dus.

5/5 ⭐️

Natürlich kann ich dieses Buch nicht objektiv bewerten, wer hätte es gedacht. Es wird mich wohl immer begleiten, ob ich will oder eben nicht, aber gerade bin ich nicht böse drum. Die Geschichte hat mich schon als Kind komplett verzaubert und auch heute hat mir das Buch wieder viele schöne Lesemomente beschert. Viel Nostalgie, die mitschwingt, beeinflusst meine Bewertung des Buches natürlich auch, aber ich kann mir wirklich nicht vorstellen, wie man diese Geschichte nicht mögen kann. Anders als andere Astrid Lindgren Bücher finde ich auch, dass dieses weniger aus der Zeit gekommen ist. Einfach immer noch eine schöne Geschichte, mit einer tollen, wundersamen Welt und Charakteren, die man ins Herz schließt. Es wird wohl nicht das letzte Mal gewesen sein, dass ich dieses Buch in die Hand genommen habe.

Ik vond het niet leuk dat Kale Per doodging, dat was zielig voor Mattis. Ronja ging weg, dat vond ik ook raar. Je mag niet zomaar uit de burcht gaan.

I picked this book up because it reminded me in title and cover art of Rowan Hood: Outlaw Girl of Sherwood Forest by Robin McKinley. Frankly, that book was a little bit of a disappointment given my high hopes, and I've been looking for something to ameliorate that particular letdown ever since. I have an epic vision that I failed to satisfy with all my teenage Robin Hood fanfics, and I continue to seek that far-off pinnacle, okay?

This book turned out to be not really about that kind of thing at all, but I'm not disappointed in the least. Its scope is very little, and it is about love. Specifically, nearly every kind of love except the romantic kind. I would say it's a "cute" book, but it is far too important for that, and I would say it's a "gorgeous" book, but it is far too cute for that. Maybe "lovely" would work? Regardless of how it is described, though, Ronia, the Robber's Daughter is very worth reading.

The only thing I wish this book had done differently is that honestly, all of Matt's dialogue should have been exclusively in capital letters.

Appealed to my adventurous side. As a kid I wandered in the woods and climbed on rocks, so back then this would have been an absolutely perfect book. Loved all the different creatures, and how Lidngren described the relationship of Ronja and her father.

Jag lyssnade på Ronja Rövardotter på tåget hem från Borlänge (finns på Spotify, tips!) och både snörvlade, skrattade och fick gåshud under berättelsens gång. Det är Astrid Lindgren själv som läser in den (med lite dialoghjälp från filmen) och även om den kändes nedkortad (eller är den så kort?) så var den helt fantastisk. Det är så mycket som ryms i den här berättelsen. En ung flickas frigörelse från sitt hem och hemmets ramar. Hur hon bryter sig fri från sin pappas starka åsikter och vågar forma sina egna. Den handlar om att säga upp kärleken med någon man älskar, och att så småningom våga finna den igen, trots de sår som uppbrottet lämnat. Den handlar om att vuxna människor också kan vara barn i vissa avseenden, och att de inte alltid vet bäst. Boken innehåller starka kvinnor och mjuka pojkar, sorg över döden och kärleken till de som står en nära. En mycket fin berättelse. Jag förstår inte hur man kan beskriva så svåra och tunga saker, så vackert och lätt. Så okomplicerat. Astrid var otrolig.