samanthasboekenhoekje's reviews
702 reviews

Jantine Jongebloed schrijft in Soms wil ik een kind op eerlijke wijze over haar fluctuerende kinderwens. Na een zeer duidelijke kinderwens en een paar mislukte pogingen komt er twijfel opzetten: wil ik wel een kind? Jantine Jongebloed neemt je mee op haar zoektocht.

Wauw, wat een boek! Jantine Jongebloed schrijft enorm vlot, maar tegelijkertijd voelt het boek erg poëtisch aan. Je krijgt een inkijk in de diepste gevoelens, gedachten en verlangens van Jantine en ondertussen zet het je aan het denken. Over de (verwachtingen van de) maatschappij, over jezelf, over twijfelen. Dit boek heeft mijn blik verruimd.

Ik heb het vaak dat als ik een boek lees, ik daarna nog wel de belangrijkste boodschappen en enkele passages onthoud, maar verder verdwijnen de details vrij snel naar de achtergrond. Bij Soms wil ik een kind heb ik regelmatig foto's gemaakt van bepaalde pagina's, er zitten post-its tussen mijn boek en de woorden van Jantine malen nog door mijn hoofd. Dat vind ik het heel sterk, het is erg zeldzaam dat ik nog zo lang blijf nadenken over een boek.

Aglaia Bouma is een entomoloog, een liefhebber en onderzoeker van insecten. Insecten zijn een groep dieren die niet altijd even hard geapprecieerd worden door mensen, en daar wil Aglaia Bouma graag verandering in brengen. In haar boek Huisgenoten heeft ze het over insecten die samen met ons, in en rond ons huis wonen. Na het lezen van dit boek heb je ongetwijfeld een hele andere mening over insecten!

Wat een fantastisch boek! Ik was nooit een insecten-hater, want ik weet dat het nuttige beestjes zijn, maar dit boek heeft me zoveel nieuwe inzichten gegeven en mijn appreciatie voor insecten nog veel groter gemaakt. Aglaia Bouma schrijft op een vlotte manier over insecten en leert je ondertussen heel veel bij. Ze gebruikt specifieke voorbeelden (bv. welke insecten er mee naar binnenkomen samen met de kerstboom) om diertjes te beschrijven in en rond het huis, waardoor je er zelf ook naar op zoek zou kunnen gaan als je dat wilt.

Aglaia Bouma gebruikt de seizoenen als rode draad doorheen het boek. In elk seizoen zijn er immers insecten te vinden in en rond het huis, en het biedt structuur aan het boek. Ik vond het heel aangenaam lezen zo!

Verder staan er ook tekeningen en foto's in het boek om de insecten te laten zien die Aglaia beschrijft. En dat is dan eigenlijk mijn enige 'klacht' over dit boek: ik wilde meer tekeningen en/of foto's! Ik werd vaak erg nieuwsgierig naar het uiterlijk van een bepaald insect, maar dat moest ik dan opzoeken met mijn gsm. Dan was ik afgeleid, ik was even uit het boek, en dat vond ik jammer. Ik had graag van elk insect een tekening gezien, ook al was het boek dan waarschijnlijk een pak dikker geweest! Misschien een ideetje voor een speciale editie? 

Wat een heerlijk slotdeel van de Owens-serie! Hoewel ik alleen het eerste en het laatste deel van het vierluik heb gelezen, vond ik het fijne boeken en heb ik genoten van het lezen. Het was even wennen in het begin, maar ik denk dat zelfs als je nog geen enkel boek in de serie gelezen hebt, je gemakkelijk gaat kunnen volgen met het magische boek.

Wat ik zo leuk vond aan het boek? De beschrijvingen van de natuur, de kruiden en de spreuken, de Owens-vrouwen die allemaal uniek zijn maar op zo'n fijne wijze samenwerken en ook de spanning die aanwezig is (zullen ze de vloek kunnen breken?). Het boek zat goed in elkaar. Dit boek (en de serie in het algemeen) is dus echt een aanrader! 

Wat een hartverwarmend boek! Je kan niet anders dan het personage Rei in je hart sluiten, zo'n warm persoon met een passie voor het bouwen van violen, ondanks alles wat hij in zijn leven heeft meegemaakt. Bovendien schrijft Akira Mizubayashi met een prachtige schrijfstijl (er vallen heel wat zinnen te onderlijnen) waarin de muziek uit de pagina's lijkt te stromen. De beste soundtrack voor tijdens het lezen is een afspeellijst met alle nummers die in het boek voorkomen (zoek op Spotify naar Âme Brisée). Tot slot vind ik de uitvoering van Versplinterde ziel erg mooi. Het is een hardcover met een fijne tekening op de rug, die doorloopt op de voor- en achterkant. Als je opzoekt welke boeken uitgeverij Tzara nog allemaal in petto heeft, zie je meteen dat het een heel mooie verzameling gaat worden!

Hoewel het boek misschien niet echt heel vernieuwend is, voelde het voor mij als een warm dekentje op een koude dag. Ik heb er echt van genoten en raad het dan ook sterk aan!