A perfectly lovely book about a life well lived.

Der Anfang gefiel recht gut,
Zwischendrin kam der Gedanke auf, dass da alles reingepackt wurde, was man halt glaubt, es gehört zu einem Roman (Armut, Schönheit, Erfolg, Liebe, Krieg ...) , das war dann einfach zuviel.

En UNDERBAR bok!

"Var inte rädd för livet. Upplev. Ta för dig. Skratta. Livet är inte här för att underhålla dig, det är du som ska underhålla livet…."

"Den röda adressboken" is de debuutroman van Sofia Lundberg waarin de 96-jarige Doris terugblikt op haar leven aan de hand van haar adresboekje. Een boekje waarin de meeste namen inmiddels doorstreept zijn met de vermelding "overleden" ernaast. Het zien van de namen brengt vele oude herinneringen naar boven en vormt het begin van de literaire wandeling door Doris' leven, van klein meisje tot 96-jarige dame, met alle gebeurtenissen en emoties die tussendoor haar leven kleurden.

Het boek wordt gedeeltelijk in het heden verteld, tijdens de laatste levensdagen van Doris, wanneer Jenny, de kleindochter van haar zus Agnes, vanuit Amerika naar Zweden komt overgevlogen om er voor haar te zijn. Jenny en Doris beschrijven beide de emoties die bij deze laatste dagen komen kijken, bij de langzame aftakeling en het besef dat het einde nabij is. De vreugde om de mooie herinneringen en het verdriet om wat niet was, de spijt om wat verkeerd ging.

Die stukjes worden afgewisseld met verhalen die Doris zelf neerschreef aan de hand van haar adresboek, rond de personen die erin figureerden. Van de strenge dame in Stockholm voor wie ze het huishouden deed tot de Franse man voor wie ze modellenwerk verrichte. Van haar lieve zus Agnes die het leven liet tot haar goede homoseksuele vriend Gösta met wie ze de liefde voor Parijs deelde. En dan uiteraard haar grote liefde "Allan", die ze kwijtraakte tijdens de tweede wereldoorlog maar die nooit haar hart heeft verlaten.

Een origineel, emotioneel intens boek dat ook nog eens prachtig is geschreven. Emoties en gebeurtenissen worden opgerakeld, zonder echter te zwaar te wegen. Het boek schuwt geen taboes en vertelt hoe het leven er voor Doris en haar geliefden echt heeft uitgezien: armoede, oorlog, vluchten naar het buitenland, verkrachting, taboe rond homoseksualiteit, drugs…. het komt allemaal aan bod zonder echter de bovenhand te nemen. De fantastische figuur die Doris is en wat ze voor Jenny heeft betekent, samen met de liefde voor Allan, vormen een meer dan positief tegengewicht, wat leidt tot een fantastisch boek dat je in één ruk uitleest en je even woordeloos achterlaat.

Een pareltje!

This was rather disappointing. The concept was excellent, but the story line fell a little flat; perhaps some of the charm was lost in translation.

Thanks to Net Galley for the ARC

Book Bite for the Sunday Times: https://bit.ly/31qdP25

~I'll give you my memories. They're the most beautiful thing I have.~

~He never asked me about myself. I don't think he even knew which country I came from. He wasn't interested in what was going on in my head. That might be one of the most degrading things you can subject someone to, not caring about their mind.~

~People try to live for as long as possible, but do you know what? Being the oldest is no fun. There's no point in living. Not when everyone else is dead.~

~The dead become different in memory.~

~Writing lies dormant within her, like a vague dream she can't quite catch hold of. She knows she can do it. She has talent. Deep down, she knows that. But she is where she is. First of all, who would take care of the kids?~

~I...wish you...enough...
Enough sun to light up your days, enough rain that you appreciate the sun. Enough joy to strengthen your soul, enough pain that you can appreciate life's small moments of happiness, enough meetings that you can...say a farewell...~

After a bit of a slow start, I was totally absorbed in Doris’ story. Doris is in her nineties, reflecting back on her life. Writing notes for Jenny, her niece, each chapter details the loves and losses in a life lived in Stockholm, Paris, and more. Doris has one true love that will stay with her all her life, and Jenny tries to find out more about him. I cannot explain the emotions experienced while reading this well crafted novel. Recommended.

Doris writing her memories was the strongest part of the book. It was a sweet story. I wish you enough, and to have some one remember you when you are gone.