annekevisser's reviews
219 reviews

 Bij het zien van het schip op de schitterende cover van Stof van Gerrit Teule moet je meteen aan een beroemd Bijbels schip denken en je krijgt dan ook het vermoeden dat geloof een belangrijke rol in dit boek speelt. In de loop van de vertelling wordt het duidelijk hoe het met schip zit en of het schip ook iets met de Bijbel te maken heeft.
De titel maakt je nieuwsgierig naar het boek. Je vraagt je af of je de titel letterlijk of figuurlijk moet nemen. Al lezende zul je ontdekken dat je de titel van het boek op meerdere manieren kunt bekijken, zowel letterlijk als figuurlijk.
De schitterende tekeningen in het boek maken het boek compleet. Het is een mooie korte onderbreking om de tekeningen te bekijken. Het mooie van de tekeningen is, is dat je steeds weer iets nieuws ontdekt op de tekeningen als je die later weer bekijkt.
Stof van Gerrit Teule is het eerste deel van de Noa trilogie. Het einde van dit deel laat zien dat je beter eerst dit deel kunt lezen alvorens je aan het tweede en daarna aan het derde deel begint, omdat, als je eerst met het tweede of derde deel begint, de kans groot is dat je bepaalde dingen niet begrijpt, omdat die in de vorige delen zijn beschreven.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/03/stof-gerrit-teule.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Misbruikt van Corine Kuijper wil je weten wie de vrouw op de cover is en wat haar verhaal is. Het is in ieder geval duidelijk dat ze een actrice is. Het enige jammere is, is dat haar haarkleur een soort van midden blond is, terwijl de hoofdpersoon in het boek zwart haar heeft en ze heeft het niet geverfd, dat heeft ze van nature. Het was daarom beter geweest als de vrouw op de cover ook zwart haar had gehad.
De titel spreekt voor zichzelf, je krijgt meteen een idee waar het boek over zal gaan. Al lezende zul je erachter komen dat de titel op meer manieren te bekijken is. Het is in ieder geval een erg goed gekozen titel.

In Misbruikt van Corine Kuijper woont Sofia samen met haar moeder in een achterstandsbuurt in Haarlem. Om aan geld te komen, doet Sofia af en toe fotomodellenwerk voor Jacob, een fotograaf. De moeder van Sofia belooft van alles, maar komt door haar verslaving niets na en steeds woont er een andere enge man bij ze in. Op een nacht wordt Sofia verkracht door een Ronnie, die bij haar en haar moeder inwoont, en wordt ze kort daarna uit huis geplaatst.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/03/misbruikt-corine-kuijper.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Stille engel van Pytr krijg je het idee dat je een spiritueel boek gaat lezen. Al snel heb je door dat de engel op de cover erg goed gekozen is.
De titel maakt je nieuwsgierig naar het boek. Je wilt weten waarom de engel stil is. De titel van het boek zal al snel duidelijk worden in het eerste gedicht met dezelfde naam als dit boek.
De subtitel geeft duidelijk aan wat je kunt verwachten van het boek. Het doet je ook glimlachen.
De gedichten in deze gedichtenbundel zijn los te lezen. Je kunt zelf bepalen met welk gedicht je begint, welk gedicht je daarna leest en met welk gedicht je eindigt. Ook kun je de gedichten keer op keer herlezen, om vele redenen. Het kan dan zomaar zijn dat je iets nieuws ontdekt in een gedicht dat je eerder hebt gelezen, of iets anders opvalt in het gedicht.
Je kunt uiteraard een boekenlegger gebruiken om bij het gedicht te plaatsen waar je gebleven bent, maar in dit geval hoef je niet op zoek naar een mooie boekenlegger. Mag uiteraard wel, maar hoeft niet, want dit boek heeft een mooie witte stoffen leeslint, die aan het boek vast zit, die je kunt gebruiken als boekenlegger.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/03/stille-engel-pytr.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Onze opa's in de oorlog van Lieke van Amstel en Harry Vogels krijg je een vermoeden dat het boek door kinderen is geschreven en voor kinderen is. In ieder geval is het duidelijk dat het boek over de Tweede Wereldoorlog gaat.
Hoewel de titel doet vermoeden dat het boek over de opa's van de kinderen gaat, die de tekeningen op de cover hebben gemaakt, blijkt het boek voornamelijk over de opa's van de auteurs te gaan. De titel is heel goed gekozen, want het gaat inderdaad over opa's.
De foto's maken het boek compleet. Het is mooi dat aan het eind tekeningen van leerlingen van een school zijn geplaatst. Het is mooi om te zien hoe ze de oorlog en de verhalen van de auteurs hebben weten uit te beelden.
In Onze opa's in de oorlog van Lieke van Amstel en Harry Vogels vertellen de auteurs over hun opa's en wat ze in de oorlog deden. Het zijn twee verschillende verhalen. De opa van Lieke van Amstel zat in het verzet en is in 1944 opgepakt, waarna er nooit meer iets vernomen is van hem. Tot 2008, dan leest de moeder van Lieke in een boek over haar vader en kan er afscheid van hem worden genomen.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/03/onze-opas-in-de-oorlog-lieke-van-amstel.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Het laatste Joodse huwelijk van René van Rooij wil je weten wie het echtpaar is en wat hun achtergrond is. Je voelt de liefde voor elkaar, maar het is ook duidelijk dat ze op dat moment zorgen en verdriet hebben en vermoeid zijn. Het is iets in hun blikken dat dat uitstraalt. Het is alleen jammer dat men de titel deels op het hoofd van Leendert heeft geplaatst. Het was mooier geweest als men de titel helemaal boven het hoofd van Leendert hadden geplaatst. Ook is het jammer dat men de subtitel te onder het gezicht van Betty heeft geplaatst. Het was mooier geweest als men die wat meer in het bruidsboeket had geplaatst.
De titel maakt je nieuwsgierig en doet je bedenken dat dat niet klopt, omdat er in de loop der jaren heel veel Joodse huwelijken zijn gesloten. Al gauw zal in het boek blijken dat de titel wel klopt, maar dat dat geldt voor een bepaald jaar.
De subtitel geeft een tip van de sluier weer van wat je van het boek kunt verwachten.
De foto's in het boek maken het boek compleet. Veel genoemde namen krijgen dankzij de foto's een gezicht en ook zie je op diverse foto's waar Leendert & Betty gewoond hebben.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/03/het-laatste-joodse-huwelijk-rene-van.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Mantel van schaamte van Rosemarijn Milo krijg je niet meteen een idee van wat je gaat lezen. Pas aan het eind wordt het duidelijk waarom men voor deze cover heeft gekozen, waarom de rozen rechtsonderaan de cover staan en wordt ook de titel van het boek duidelijk.
De titel maakt je nieuwsgierig naar het verhaal. Je wilt weten wie die mantel aan heeft en waarvoor die persoon zich schaamt en waarom. Zoals gezegd, de titel van het boek wordt pas aan het eind van het verhaal duidelijk en dan kun je alleen maar concluderen dat het een erg goed gekozen titel is.
Overigens loopt het woord 'schaamte' als een rode draad door het verhaal. Schaamte die je op diverse manieren kunt zien. Veel schaamtegevoelens zijn voor veel mensen (deels) herkenbaar, zoals schaamte omdat je de taal van je geliefde niet goed spreekt en schaamte voor de keuzes van je kinderen. Het zijn twee van de soorten schaamtes die in het verhaal goed tot uiting komen.
Mantel van schaamte van Rosemarijn Milo is een vervolg, zo kun je dat wel zeggen, op Voordat alles beter werd en is los te lezen, maar evengoed is het verstandig om toch eerst Voordat alles beter werd te lezen, omdat er hier en daar verwezen wordt naar het verleden, zoals over de dood van de stiefvader van Jochem.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/02/blogtour-mantel-van-schaamte-rosemarijn.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Blauwe plekken van Sidney Raven wil je weten waarom de vrouw op de cover opgepakt is, wat ze heeft misdaan. Haar middelvinger geeft duidelijk aan dat ze schijt aan alles heeft.
De titel doet niet meteen een belletje rinkelen. Je wilt weten of die vrouw iemand mishandeld heeft, waardoor die persoon onder de blauwe plekken zit, of dat je de titel op een andere manier moet bekijken. De titel van het boek zal op een gegeven moment duidelijk worden, maar is anders dan de cover doet vermoeden. In ieder geval heeft men er heel goed aan gedaan om voor deze titel te kiezen.

De subtitel geeft een tipje van de sluier weer en je begint te begrijpen dat de vrouw op de cover niet gearresteerd is, maar dat er een andere reden is waarom ze handboeien om heeft. Je wordt nieuwsgierig naar het verhaal.
In Blauwe plekken van Sidney Raven is Zilla opgevoed door een feministische moeder en Zilla's moeder bemoeit zich nog steeds met het leven van Zilla. Zilla's moeder heeft zo haar eigen ideeën en vindt het niets als haar dochter dingen doet die niet in haar straatje passen. Tijdens het lezen wil je geregeld tegen de moeder van Zilla zeggen dat ze haar dochter wat meer met rust moet laten en haar leven moet laten leiden zoals zij dat wil, haar keuzes respecteren, ook al staat ze er niet achter en vindt ze sommige dingen vrouwonvriendelijk.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/02/blauwe-plekken-sidney-raven.html . 

 Bij het zien van de aangrijpende cover van De liefdader van Stasio Komar krijg je meteen het vermoeden, door het sleutelgat, dat de twee kinderen dingen hebben meegemaakt die ze niet hadden moeten mogen meemaken, ook niet als ze volwassen waren geweest. Je wilt dan ook weten wie de kinderen zijn en wat hun verhaal is.
Bij het lezen van de titel krijg je het vermoeden dat het woord in het nare woordenrijtje van 'loverboy' past. Net zoals van het woord 'loverboy', krijg je van het woord 'liefdader' de kriebels. Je vermoedt al meteen dat de dader veel meer liefde geeft aan mensen dan zou moeten.
De subtitel geeft een schokkend tipje van de sluier weer.
In De liefdader van Stasio Komar is Arno Burgers directeur van een Braziliaanse organisatie voor straatkinderen. Hij is populair, maar tegelijkertijd is men doodsbang voor Arno. Hij ontziet niets en niemand als hij tegengesproken of tegengewerkt wordt. Zolang je met hem mee praat, doet wat hij zegt, is er niets aan de hand, maar ga je tegen hem in, dan wordt het een ander verhaal.
Door veel mensen wordt Arno Burgers op handen gedragen, maar dat blijkt om een bepaalde reden te zijn en het is maar de vraag tot in hoever hij werkelijk bij veel mensen op handen wordt gedragen.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/02/de-liefdader-stasio-komar.html . 

 Bij het zien van de mooie cover van Het binnenwereldbos van Marjolijn Jansen wil je een boswandeling maken door het bos en genieten van de rust, de natuur en al wat leeft in het bos. Je bent dan ook nieuwsgierig naar het bos dat op de cover staat. Je wilt weten welk bos het is en wat het verhaal van het bos is. Je krijgt een vermoeden dat het verhaal zich in een bos afspeelt en bent daar nieuwsgierig naar. Het is mooi dat de cover via de zijkant op de achterkant doorloopt.
De titel maakt je nieuwsgierig. Je wilt weten of je de titel letterlijk moet nemen of figuurlijk.

In Het binnenwereldbos van Marjolijn Jansen woont een achtjarig meisje al jaren in een boomhut. Ze leeft daar haar eigen veilige leven en als ze even naar buiten gaat, dan is er altijd wel iemand die vanaf de grond tegen haar zegt dat ze beter naar binnen kan gaan, omdat het daar veiliger is.
Op een dag krijgt de hoofdpersoon bezoek van iemand en na een tijdje overwint ze haar angst en gaat ze op uitnodiging van de bezoeker van de touwladder af naar beneden. Eenmaal beneden, gaat er een wereld voor haar open en blijkt het bos minder gevaarlijk te zijn dan men altijd beweert heeft.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/02/het-binnenwereldbos-marjolijn-jansen.html . 

 Bij het zien van de cover van Denk je dat je droomt? van Irma van Mourik krijg je, door de dronken ogende kabouter, het gevoel dat je een boek voor volwassenen gaat lezen, maar niets is minder waar, het is een boek voor kinderen, maar volwassenen zullen er ook van genieten. Persoonlijk vind ik de cover niet mooi. Voor mijn gevoel heeft men maar wat plaatjes op de cover geplakt, zo van; 'er moest nog een coverfoto komen en we plakken maar wat plaatjes van een paar sprookjes die in het boek voorkomen op elkaar en bij elkaar. Het maakt niet uit hoe het eruit ziet, als het maar duidelijk is dat het om een sprookjesboek gaat'. Toegegeven, de illustratie geeft goed weer dat het om een sprookjesboek gaat en alle sprookjesfiguren op de cover komen ook in het boek voor. Wat wel leuk op de cover is, is dat je door de jurken van beide selfienemende dames gefopt wordt. Door de wolf die ernaast staat en de dronken ogende kabouter, lijken het net twee paddenstoelen in plaats van twee jurken. De koning lijkt wel wat op onze koning toen hij wat jonger was. Je krijgt het gevoel dat hij rol heeft in een verhaal over een vals zingende koning. Of dat zo is, mag je zelf gaan ontdekken.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.com/2025/01/denk-je-dat-je-droomt-irma-van-mourik.html .