Het was nogal kort (maar dat weet je op voorhand) en er was niet zoveel diepgang in het verhaal (wat je misschien kan verwachten bij zo'n kort boek). Marion Pauw zorgt er wel voor dat ze veel aansluiting zoekt bij haar doelpubliek, ze gebruikt veel jongerentaal en gebruikt bijvoorbeeld songteksten van Billie Eilish om jongeren aan te spreken. De enige bedenking die ik me daar nog bij maak, is dat dit boek heel snel hopeloos verouderd gaat zijn, omdat jongerentaal nu eenmaal snel evolueert, net zoals populaire artiesten.

Ik las het boek voor in de klas, aan mijn leerlingen in het buitengewoon onderwijs. Zij waren helemaal meegezogen in het verhaal! Bij bepaalde scènes hoorde je door de hele klas oh's en ah's omdat ze het zo spannend vonden.

Spoiler

Bijvoorbeeld bij de scène waarin Kiki met Tobias op het feestje aan het kussen is en dan ineens Stella binnenkomt... De leerlingen waren geboeid en leefden enorm mee met de personages. We hebben daarna ook een goed klasgesprek gevoerd over relaties en affectie!

Spoiler

Ik vind dit wel een erg goed boek om voor te lezen in de klas, omdat het zo kort is en je de leerlingen er wel goed in meekrijgt!