Ik las al verschillende boeken van Sarah Crossan, maar dit vond ik ongetwijfeld haar beste werk tot nu toe. Met poëtische zinnen, in vrije versvorm, weet ze een gecompliceerd verhaal tot leven te wekken met levensechte personages die in een benarde positie zitten. Vooral het hoofdpersonage Ana intrigeert enorm. Ze weet je sympathie te wekken, omdat je een kijkje in haar ziel mag nemen. Maar anderzijds vind je haar een verschrikkelijk mens om wat zij doet. Die tegenstelling is heel interessant om mee te maken als lezer.

Het verhaal is opgebouwd in korte deeltjes die afwisselen tussen het heden en het verleden. Voor lezers die het niet gewoon zijn dat dat onaangekondigd gebeurd, kan dat best verwarrend zijn. Voor mij was het echter altijd heel duidelijk: In het verleden is Conner er nog wel, in het heden niet meer. Zowel in het verleden als in het heden moet Ana hartverscheurende keuzes maken, waardoor je als lezer helemaal meeleeft met het verhaal. Ik kon het boek moeilijk neerleggen.

Kortom: Tussen ons is een grote aanrader en nu al één van mijn favorieten van het jaar!