Kitaptaki en büyük problem; ebeveynlerden birinin yoksunluğunda oluşan yansımaları yalnızca annenin başarısız ebeveynliğine atfetmesi. Annenin yahut babanın ölünü sonrası gelişen travmanın etkinliğini minimize ederek daha çok var olan bir annenin yerine getiremediği anneliğin sonucu olarak görmesi ve diğer bütün etkenleri egale edip buna dair çözümlemeye gitmesi biraz negatiflik katıyor. Bunun dışında çocukluğunda anne-baba ile kısa/uzun/sonsuz bir kopma yaşanmış herkesin kendindeki baI alışkanlık ya da algıların sebebine dair ipuçları toplayabileceği bir kitap.