هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم انقدر از خوندن یه کتاب ایرانی لذت خالص ببرم و برام خالی از نقد باشه. انقدر ترکیب کاملی از تمام چیزهایی باشه که آدم دلش می‌خواد بخونه. انقدر بعد از این همه سال بوی کهنگی نده. لذت بردم. فکر‌ می‌کردم با ملغمه‌ای از کلمات پیچیده و فضای تاریک و شخصیت‌های سنگین و داستان کسل‌کننده‌ای مواجه می‌شم که باید به زور تا تهش خودمو بکشونم، ولی وای بر من از فکرهایی که کرده بودم. :))