Hoewel ik héél enthousiast was over het concept en de achterflap, merkte ik tijdens het lezen dat dit boek toch niet helemaal mijn ding was. De gekozen personages en de locaties vond ik erg interessant (daarom wilde ik het boek zo graag lezen), maar het was vooral het vertelperspectief dat ik vervelend vond.

De verteller is een soort alwetende geest die de personages bezoekjes brengt en zo verslag doet van wat er allemaal gebeurt. Ik voelde daardoor een grote afstand tot de personages (je kruipt niet in hun huid). Er wordt over de personages verteld, maar niet door de personages. Ik wil me graag kunnen identificeren met de personages en dat kon ik heel moeilijk in dit concept. Bovendien werd het voor mij soms ook wat te chaotisch. Het gaat heen en weer tussen de verschillende personen en tijdsperiodes, maar de verteller blijft hetzelfde. Na een tijdje had ik altijd wel door in welke tijdsperiode ik zat, maar ik vond het te onduidelijk.

Toch lees ik heel wat lyrische recensies online, dus als je graag verhalen leest met zo'n soort verteller zou ik het boek zeker eens uitproberen!