Powieść niezwykle liryczna, pełna poetyckich odwołań. Autorka z pietyzmem opisuje japońską kulturę i naturę, tworząc oniryczną scenerię. Melancholijna atmosfera sprzyja refleksjom nad życiem i poszukiwaniem własnej tożsamości.

Niektóre opisy japońskich realiów są nieprecyzyjne i trochę stereotypowe. Powieść skupia się wyłącznie na wewnętrznych przeżyciach Rosę. Pozostałe postacie są niedopracowane. Rozwój psychologiczny Rose nie jest do końca klarowny. Jej przemiana następuje dość nagle i bez wyraźnych motywów.