Scan barcode
A review by mjhpjansen
De gouden lepel by Jessa Maxwell
4.0
Geen zenuwslopende thriller, wel een verrukkelijke cosy crime waar je je vingers bij aflikt!
Met de Sterrenthrillerleesclub hebben we samen De gouden lepel van Jessa Maxwell gelezen. Met Heel Holland bakt in het achterhoofd dook ik in het boek (hartelijk bedankt voor het recensie-exemplaar, LS!) en het is misschien geen zenuwslopende thriller, maar wel een verrukkelijke cosy crime waar je je vingers bij aflikt!
De productie van het tiende seizoen van Bake Week, de populaire bakwedstrijd van de beroemde chef-kok Betsy Martin, gaat beginnen. Zij heeft het programma, wat plaatsvindt op haar gotische landgoed, opgericht en presenteert het ook. Dit jaar moet zij dit voor het eerst samen doen met de onbezonnen en onvoorspelbare Archie Morris. Dat zint haar niks en ze vecht om de controle over de show te behouden. Ondertussen staan zes deelnemers te popelen om hun culinaire kunsten te bewijzen in de vijf dagen dat ze op het landgoed verblijven. Wanneer de wedstrijd van start gaat, begint de ellende. Het lijkt sabotage: Suiker wordt vervangen door zout, een brander staat ineens op de hoogste stand, maar dan wordt iemand dood gevonden en is iedereen ineens verdacht.
De gouden lepel is een indrukwekkend debuut met een originele insteek. Door de tot de verbeelding sprekende setting en een uniek kijkje achter de schermen van een dergelijk programma creëert Jessa Maxwell een mooie sfeer. De korte hoofdstukken geschreven vanuit diverse personages zorgen ervoor dat het verhaal vlot wegleest en je de personages heel goed leert kennen. De plot is niet eng of puntje-van-je-stoel-thriller-spannend, maar eerder cosy mystery, een haast feelgood-achtige, sfeervolle whodunit die je toch geboeid kan houden tot het einde.
De personages staan als een huis door de wisselende perspectieven en doordat ze zo goed uitgediept zijn. Hun achtergronden en motieven zijn wellicht nog belangrijker dan de dode. De introductie krijgt ook ruim baan, waardoor het verhaal in eerste instantie wat traag op gang komt. Daarentegen wordt de uiteindelijke ontknoping razendsnel afgewikkeld. Dit had van mij wat meer in evenwicht mogen zijn, maar het heeft me verder ook niet echt gestoord.
Het boek las heerlijk ontspannen weg, de plot en de personages zijn goed uitgewerkt en neergezet en het was origineel. Misschien minder spannend dan een standaard thriller, maar wel een hele fijne cosy crime.
Met de Sterrenthrillerleesclub hebben we samen De gouden lepel van Jessa Maxwell gelezen. Met Heel Holland bakt in het achterhoofd dook ik in het boek (hartelijk bedankt voor het recensie-exemplaar, LS!) en het is misschien geen zenuwslopende thriller, maar wel een verrukkelijke cosy crime waar je je vingers bij aflikt!
De productie van het tiende seizoen van Bake Week, de populaire bakwedstrijd van de beroemde chef-kok Betsy Martin, gaat beginnen. Zij heeft het programma, wat plaatsvindt op haar gotische landgoed, opgericht en presenteert het ook. Dit jaar moet zij dit voor het eerst samen doen met de onbezonnen en onvoorspelbare Archie Morris. Dat zint haar niks en ze vecht om de controle over de show te behouden. Ondertussen staan zes deelnemers te popelen om hun culinaire kunsten te bewijzen in de vijf dagen dat ze op het landgoed verblijven. Wanneer de wedstrijd van start gaat, begint de ellende. Het lijkt sabotage: Suiker wordt vervangen door zout, een brander staat ineens op de hoogste stand, maar dan wordt iemand dood gevonden en is iedereen ineens verdacht.
De gouden lepel is een indrukwekkend debuut met een originele insteek. Door de tot de verbeelding sprekende setting en een uniek kijkje achter de schermen van een dergelijk programma creëert Jessa Maxwell een mooie sfeer. De korte hoofdstukken geschreven vanuit diverse personages zorgen ervoor dat het verhaal vlot wegleest en je de personages heel goed leert kennen. De plot is niet eng of puntje-van-je-stoel-thriller-spannend, maar eerder cosy mystery, een haast feelgood-achtige, sfeervolle whodunit die je toch geboeid kan houden tot het einde.
De personages staan als een huis door de wisselende perspectieven en doordat ze zo goed uitgediept zijn. Hun achtergronden en motieven zijn wellicht nog belangrijker dan de dode. De introductie krijgt ook ruim baan, waardoor het verhaal in eerste instantie wat traag op gang komt. Daarentegen wordt de uiteindelijke ontknoping razendsnel afgewikkeld. Dit had van mij wat meer in evenwicht mogen zijn, maar het heeft me verder ook niet echt gestoord.
Het boek las heerlijk ontspannen weg, de plot en de personages zijn goed uitgewerkt en neergezet en het was origineel. Misschien minder spannend dan een standaard thriller, maar wel een hele fijne cosy crime.