Dit is een goed geschreven boek met een mooie boodschap. Ook lastig om een cijfer te geven, omdat ik me de eerste helft flink ergerde terwijl ik de tweede helft juist erg mooi vond.

De eerste helft leest als een goed uitgekozen verzameling verhalen waarbij slecht toch niet zo slecht blijkt te zijn. Sommige verhalen en onderzoeken kennende, kwam het op mij over als een wel heel selectieve en romantische kijk op deze gebeurtenissen. Daarbij komt dat bijna elk mooie verhaal ook een grote schaduwkant heeft, die compleet genegeerd wordt. Bijvoorbeeld: oorlog minimaliseren tot goede intenties en kameraadschap is voor mij toch écht geen uitleg van de bruutheid die we in de geschiedenis zo vaak tegenkomen.

De tweede helft van het boek gaat over een wereld waar we juist uitgaan van het goede in de mens, in plaats van het slechte. En dit is een belangrijke, goed onderbouwde boodschap waar ik geheel achter sta.

Rutger Bregman schrijft plezierig, met verhalen en termen die hij door zijn hele boek heen terug laat komen. Hierdoor knoop je zijn ideeën en observaties moeiteloos aan elkaar en leest het boek als een trein. Dus: mocht je het een interessant onderwerp vinden, vooral lezen. Zelf zou ik zeggen; sla de eerste helft over.