Een boek met twee gezichten voor mij. Na de eerste pakweg 50 bladzijden het boek bijna weggelegd, want ik kon er weinig mee. Lange zinnen, veel komma's en geen duidelijke richting in het verhaal zorgden dat ik steeds afdwaalde. Toch doorgelezen en blij dat ik dat gedaan heb.

Kassa 19 gaat eigenlijk over de verhalen en ervaringen die hebben geleid tot de totstandkoming van dit verhaal. Dat zijn zowel ervaringen van Bennett zelf als verhalen die ze in het verleden schreef. Vooral dat van Tarquinius Superbus vond ik vermakelijk.

Drie sterren uiteindelijk. Want hoewel ik Kassa 19 met plezier gelezen heb, heeft het geen verpletterende indruk achtergelaten. Misschien doet het dat bij een 2e keer lezen wel, want zoals Bennet schrijft: Je stapt tenslotte nooit twee keer in hetzelfde boek.