Take a photo of a barcode or cover
A review by mxcopmy
Pretty Girls by Karin Slaughter
dark
mysterious
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? No
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
5.0
Voor ik aan mijn uitgebreide review begin wil ik staven dat iedereen die dit boek wilt lezen best trigger warnings leest voor hij of zij hier aan start. Dit boek is best degoutant en gedetailleerd omschreven waardoor je wel een sterke maag nodig hebt om dit door te komen. Dit is één van de brutaalste thrillers die ik ooit in mijn leven heb gelezen. De trigger warnings zijn onder andere snuff porn, extreme marteling/foltering, moorden, verkrachting, kidnapping, … so be prepared.
Dit boek is niet je alledaagse thriller waar je naar snackt om even een goed spannend boek te lezen met een een vleugje criminele feiten. Neen, dit is een boek die straight up horror acties beschrijft.
Ik had hoge verwachtingen van dit boek omdat dit beschreven werd als Karin Slaughter haar beste boek aller tijden en met dat ik al heel wat ervaring heb met Slaughter haar boeken was ik uitermate benieuwd. Ik had mezelf al voorbereid op de feiten die zich gingen afspelen in het boek omdat ik al veel gelezen had hoe heftig dit was and the people didn't lie. Bij bepaalde stukken voelde ik mij toch misselijk na het lezen van deze afschuwelijke daden en moest ik het boek aan de kanten leggen. Ik ben normaliter iemand die goed tegen deze zaken zou kunnen. Ik heb denk ik elke true crime documentaire op netflix gezien en vaak heftige afbeeldingen van crime scènes gezien op reddit (jammer genoeg) dus ik dacht dat ik dit wel goed ging doorkomen. Niet dus... ik heb hier zelfs een nacht over gedroomd wat ik zo goed als nooit heb nadat ik een thriller heb gelezen. Ik denk dat ik een boek misschien heftiger beleef doordat ik mijn aandachtsprocessen moet aanwakkeren om bij de content te blijven terwijl het bij een serie vaak het ene oor in en het andere oor weer uit gaat. Toch keerden mijn handen iedere keer terug naar mijn e-reader om verder te kunnen lezen uit nieuwsgierigheid.
De eerste helft van het boek vond ik toch behoorlijk langdradig en wachtte telkens wanneer de actie ging beginnen, maar na de plot veranderde dit meteen! De plot zelf had ik wel zien aankomen en viel vrij vroeg in het boek. Ondanks dat ik ergens in mijn achterhoofd de potentiële plot hield, vond ik de plot nog steeds geweldig. Opnieuw moest ik mijn hoofd er terug bij houden om te beseffen wat Slaughter net had geschreven. Wat het boek ook zo fenomenaal en Karin Slaughter een sublieme schrijfster maakt is dat hier verschillende perspectieven en verhalen in elkaar worden verweven waar je dus echt wel gefocust moet blijven om het verhaal goed te begrijpen. En dat is nu eenmaal wat ik zoek in een goede thriller: een complex verhaal. Waar Karin telkens opnieuw haar inspiratie haalt om boeken van minmaal 500 pagina’s te schrijven en zo een complex verhaal kan neerleggen toont aan hoe getalenteerd deze vrouw is. Ik had gedacht dat de andere helft van het boek het verhaal tot 1 algemeen geheel zou brengen en dus het einde in zicht was, maar ik had het mis. Na de grote plot kwamen wel degelijk nog heel veel spannende scènes waardoor ik echt op het puntje van mijn stoel zat en verder bleef bladeren. Ik heb hierna dus echt het boek verslonden in een mum van tijd omdat ik zo benieuwd was. Het feit dat je ook alles volgt vanuit Claire of Lydia hun perspectief maakt alles dramatischer en realistischer.
Ik heb veel vuile gezichten getrokken bij dit boek vanuit afschuw. Maar ondanks al die afschuw heb ik de laatste hoofdstukken toch ook heel wat traantjes moeten wegpinken uit emotionaliteit. Hoe de vader van Julia zijn kracht bleef houden om zijn dagboek bij te houden over zijn herinneringen aan haar met zijn zoektocht en dat Karin ook zo het boek liet afsluiten, dan kon ik niet anders dan huilen. Slaughter heeft mij helemaal ingenomen met haar schrijfkunsten en dat heeft ze bewezen (want ik huil zo goed als nooit bij een boek lol).
Ik had nooit gedacht dat ik dit boek een 5/5 ging geven, maar hij is echt zo de moeite waard. Dit boek zal denk ik opnieuw heel moeilijk overtroffen kunnen worden!!
Wat misschien nu controversieel zal klinken (zeker aangezien de hoeveelheid sterren die ik op goodreads geef) vind ik het aanraden van dit boek zeer afhankelijk aan wie. Ik zou dit boek zeker en vast niet aanraden aan mensen die niet op voorhand al de trigger warnings hebben kunnen doorlopen (vandaar dat ik deze aan het begin van mijn review heb gezet en niet als laatste omdat deze gruwelijke thema’s toch van de bovenste plank zijn gegrepen). Ik zou het boek enkel aanraden aan mensen die misschien al gekend zijn met thrillers over horror daden of andere boeken van KS hebben gelezen en al kennis hebben gemaakt in het verleden met expliciet omschreven scènes in boeken of series. Nogmaals, dit boek is NIET voor mensen weggelegd die een bepaalde grens hebben op gruwelijkheid te kunnen verdragen & dit is FOR SURE een 18+ boek.
Dit boek is niet je alledaagse thriller waar je naar snackt om even een goed spannend boek te lezen met een een vleugje criminele feiten. Neen, dit is een boek die straight up horror acties beschrijft.
Ik had hoge verwachtingen van dit boek omdat dit beschreven werd als Karin Slaughter haar beste boek aller tijden en met dat ik al heel wat ervaring heb met Slaughter haar boeken was ik uitermate benieuwd. Ik had mezelf al voorbereid op de feiten die zich gingen afspelen in het boek omdat ik al veel gelezen had hoe heftig dit was and the people didn't lie. Bij bepaalde stukken voelde ik mij toch misselijk na het lezen van deze afschuwelijke daden en moest ik het boek aan de kanten leggen. Ik ben normaliter iemand die goed tegen deze zaken zou kunnen. Ik heb denk ik elke true crime documentaire op netflix gezien en vaak heftige afbeeldingen van crime scènes gezien op reddit (jammer genoeg) dus ik dacht dat ik dit wel goed ging doorkomen. Niet dus... ik heb hier zelfs een nacht over gedroomd wat ik zo goed als nooit heb nadat ik een thriller heb gelezen. Ik denk dat ik een boek misschien heftiger beleef doordat ik mijn aandachtsprocessen moet aanwakkeren om bij de content te blijven terwijl het bij een serie vaak het ene oor in en het andere oor weer uit gaat. Toch keerden mijn handen iedere keer terug naar mijn e-reader om verder te kunnen lezen uit nieuwsgierigheid.
De eerste helft van het boek vond ik toch behoorlijk langdradig en wachtte telkens wanneer de actie ging beginnen, maar na de plot veranderde dit meteen! De plot zelf had ik wel zien aankomen en viel vrij vroeg in het boek. Ondanks dat ik ergens in mijn achterhoofd de potentiële plot hield, vond ik de plot nog steeds geweldig. Opnieuw moest ik mijn hoofd er terug bij houden om te beseffen wat Slaughter net had geschreven. Wat het boek ook zo fenomenaal en Karin Slaughter een sublieme schrijfster maakt is dat hier verschillende perspectieven en verhalen in elkaar worden verweven waar je dus echt wel gefocust moet blijven om het verhaal goed te begrijpen. En dat is nu eenmaal wat ik zoek in een goede thriller: een complex verhaal. Waar Karin telkens opnieuw haar inspiratie haalt om boeken van minmaal 500 pagina’s te schrijven en zo een complex verhaal kan neerleggen toont aan hoe getalenteerd deze vrouw is. Ik had gedacht dat de andere helft van het boek het verhaal tot 1 algemeen geheel zou brengen en dus het einde in zicht was, maar ik had het mis. Na de grote plot kwamen wel degelijk nog heel veel spannende scènes waardoor ik echt op het puntje van mijn stoel zat en verder bleef bladeren. Ik heb hierna dus echt het boek verslonden in een mum van tijd omdat ik zo benieuwd was. Het feit dat je ook alles volgt vanuit Claire of Lydia hun perspectief maakt alles dramatischer en realistischer.
Ik heb veel vuile gezichten getrokken bij dit boek vanuit afschuw. Maar ondanks al die afschuw heb ik de laatste hoofdstukken toch ook heel wat traantjes moeten wegpinken uit emotionaliteit. Hoe de vader van Julia zijn kracht bleef houden om zijn dagboek bij te houden over zijn herinneringen aan haar met zijn zoektocht en dat Karin ook zo het boek liet afsluiten, dan kon ik niet anders dan huilen. Slaughter heeft mij helemaal ingenomen met haar schrijfkunsten en dat heeft ze bewezen (want ik huil zo goed als nooit bij een boek lol).
Ik had nooit gedacht dat ik dit boek een 5/5 ging geven, maar hij is echt zo de moeite waard. Dit boek zal denk ik opnieuw heel moeilijk overtroffen kunnen worden!!
Wat misschien nu controversieel zal klinken (zeker aangezien de hoeveelheid sterren die ik op goodreads geef) vind ik het aanraden van dit boek zeer afhankelijk aan wie. Ik zou dit boek zeker en vast niet aanraden aan mensen die niet op voorhand al de trigger warnings hebben kunnen doorlopen (vandaar dat ik deze aan het begin van mijn review heb gezet en niet als laatste omdat deze gruwelijke thema’s toch van de bovenste plank zijn gegrepen). Ik zou het boek enkel aanraden aan mensen die misschien al gekend zijn met thrillers over horror daden of andere boeken van KS hebben gelezen en al kennis hebben gemaakt in het verleden met expliciet omschreven scènes in boeken of series. Nogmaals, dit boek is NIET voor mensen weggelegd die een bepaalde grens hebben op gruwelijkheid te kunnen verdragen & dit is FOR SURE een 18+ boek.