Heerlijk debuut van deze Franse auteur, die eigenlijk vooral bekend raakte met een van haar volgende werken, "changer l'eau des fleurs". Een originele roman die het vooral moet hebben van de originele opbouw, de verschillende verhaallijnen die elkaar afwisselen en uiteindelijk als een puzzel in elkaar passen en een sterk hoofdpersonnage. De 21-jarige Justine werkt als verzorgster in een bejaardentehuis en heeft een bijzondere band met een van de bewoners, Helene. Helene, dement en doorgaans afwezig, vertelt aan Justine, en alleen aan haar, haar levensverhaal, inclusief hoe haar man tijdens WOII werd gedeporteerd, haar onvervulde kinderwens enz. Terwijl Justine dat allemaal op een rijtje zet heeft ze ook op het thuisfront een en ander uit te zoeken. Goed geschreven. Boeiende thema's. En een titel die pijn doet als je de reden kent - al is dat stukje eigenlijk maar een zijspoor in het hele verhaal. Zeker het lezen waard. Ik ga alvast op zoek naar meer boeken van haar !