Wat een prachtige manier om een venster te openen in het brein en leven van mensen. Weinig fascineert ons zo als andere mensen : wie zijn we, wat willen we, wat zijn onze hoop en dromen,.. we willen zien en gezien worden.

Dit boek vertelt ons 11 verhalen, ons geschonken door 11 moedige patiënten en geschreven door 11 hulpverleners. Hun verhalen laten ons nadenken over het belang van onze hersenen, over de impact die een gebeurtenis (klein en groot) kan hebben. En niet zoals we zelf zouden verwachten, enkel in gedrag of geheugen maar ook in hoe we onszelf zien en beleven, in hoe we ons naar anderen profileren, in ons taalgebruik, in onze persoonlijkheid. Alles hangt aan elkaar vast en hangt samen. Hoe toont hoe onze hersenen bepalen wie wij zijn maar hoe ook de mensen rondom ons ons helpen (groeien).

De 11 verhalen zijn allen heel respectvol geschreven, vol emotie (zowel van de zijde van de patiënt als van de zijde van de hulpverlener) en soms een grap.
Zelf hulpverlener zijnde, kwam er heel veel herkenning naar boven : soms vertellen de details heel veel over het enorme verdriet en afscheid maar ook over de kracht die elk van de patiënten en hun dierbaren tentoonstellen.
Ik heb enorm genoten van dit boek.