doksanlarda doğan yazarların kendi jenerasyonlarını çok iyi tanıdıklarını düşünüyorum. karakterler, politik ortama yapılan eleştireler, yalnızlık hissi o kadar iyi bir şekilde işleniyor ki hayran kalıyorum gerçekten. bu duyguyu sally rooney kitapları için de hissetmiştim, umarım başka yazarlarla da tanışıp bu şekilde hissederim. bu senenin favorisi diyebilirim. bayıldım.

ps: gece ve sonra kitabı için de bunları söyleyebilirim. ikisi de favorilerim arasında.