نمی‌دونم باید چه احساسی داشته باشم درموردش. نمی‌دونم خوشم اومده یا نه. عجیب بود. ترسناک. دلهره‌آور و غمگین. می‌دونم که جزو شاهکارهای ادبیات فارسی محسوب می‌شه و این رو تاحدی می‌فهمیدم. می‌فهمیدم چقدر از نظر داستان‌نویسی خلاق و جالبه.. اما دلم پیچ می‌خورد... نمی‌شه "دوستش"داشت. نمیشه پنج ستاره داد. نمیشه یک ستاره داد. باید درش غوطه بخوری..
و نکته دیگه اینکه همیشه بنظرم زود بود که بخونمش. می‌ترسیدم که برم سراغش و حالا هم برای امتحان مجبور شدم :))