Scan barcode
A review by mjhpjansen
Het koetshuis by Karin Quint
5.0
Als net afgestudeerd historicus staat Laura aan het begin van een, samen met haar oma, zorgvuldig uitgestippelde droomcarrière. Dan gooit haar stiefvader Kees onbedoeld roet in het eten door aan een zakenrelatie aan te bieden dat Laura zijn persoonlijk archief wel even zal uitzoeken. Ze heeft in het begin weinig zin in dit opgedrongen vakantiebaantje bij de populaire maar gesloten TV-producent Tom Boyard.
Door wat ze aantreft wordt ze steeds nieuwsgieriger naar de man achter de façade en zijn verleden. Er bloeit zelfs iets op. Ze zal haar vooroordelen moeten herzien, maar kan dat Laura dat wel?
Naast deze verhaallijn loopt het verhaal van haar oma. Altijd zeer belangrijk voor Laura geweest en op het moment dat zij, dementerend in het verzorgingshuis, iets laat doorschemeren over een liefde in haar jeugd die blijkbaar iets met het koetshuis van Rosaville te maken had, gaat Laura ook daar op onderzoek uit.
De verhaallijnen raken in elkaar verstrikt en Laura moet bepalen welke richting zij kiest.
Het koetshuis is het romandebuut van Karin Quint, freelance journalist en fotograaf. In 2014 schreef zij 'Het Engeland van Jane Austen', een reisgids langs de belangrijkste plaatsen uit het leven van een van Engelands bekendste en meest geliefde schrijfsters. In 2019 werd deze reisgids vertaald in het Engels. Ook schreef zij samen met haar vriend tussendoor reisgidsen voor Wales en Schotland.
Jane Austen als inspiratiebron komt goed naar voren in Het Koetshuis. Gewone mensen figureren in het verhaal, duidelijke karakters met hun onderlinge banden als rode draad, verbonden met het landgoed waar ze leven of banden mee hebben. Een sterke vrouw speelt de hoofdrol en maakt een duidelijke ontwikkeling door. Als een eigentijdse Eliza Bennet moet Laura leren omgaan met haar vooroordelen en is ze zich ervan bewust dat ze soms best een snob kan zijn. Haar goede hart is echter groter en ze wint ook absoluut aan sympathie door iets te doen met de verworven inzichten.
In de boekbespreking vertelde Karin Quint dat ze ooit aan Het Koetshuis begonnen was met het idee om een moderne versie van Jane Eyre te schrijven, een van haar favoriete klassiekers. Gaandeweg het schrijfproces kwam ze er toch achter dat het niet echt uitvoerbaar was om die gebeurtenissen naar onze tijd te trekken.
Toch is er nog een zweem van Jane Eyre voelbaar in het verhaal. De man die door een vrouw gered wordt, de diepe wanhoop van overweldigende gevoelens, het is zeker voelbaar maar het verhaal van Karin Quint is stukken realistischer en veel leesbaarder dan de klassieker van Charlotte Brönte.
De korte, genummerde hoofdstukken dragen bij aan de leesbaarheid. Het taalgebruik is prettig en gangbaar. De opbouw is zorgvuldig en goed doordacht.
Geschreven vanuit Laura, als vertellende ik die terugblikt op de gebeurtenissen, voelt het afwisselend bijzonder intiem, soms ook wat afstandelijk. Dit past goed met hoe Laura in het leven staat. "Anna Italiaander, zoals ik oma bij het lezen in mijn hoofd noemde om wat afstand te creëeren." Ze deed dit om objectief te blijven en realiseerde zich toen nog niet hoe diep het haar in feite toch raakte.
Ze noemt haar ouders en stiefouders ook bij hun voornaam, maar dit was niet afstandelijk bedoeld, leerden we van Karin in de boekbespreking. Doordat stiefzus Hannah Laura's moeder bij de voornaam noemde, is de jongere Laura dit vanzelf gaan nadoen. Wanneer je er over nadenkt, is dit heel logisch en ook hartverwarmend.
Hartverwarmend is hoe dan ook een rode draad in dit verhaal. Stiefvader Kees mag mij absoluut adopteren. Ik heb zelden een lievere man meegemaakt.
Tel daarbij op dat scherpe dialogen voor humor en vaart in het verhaal zorgen. Levendige beschrijvingen van het landgoed geven je het gevoel dat je er zelf rond loopt. Dan weet je dat je een pareltje in je handen hebt.
Het koetshuis is het eerste deel van de Landgoed Rosaville-serie, die uit vier delen zal gaan bestaan. Al na twee weken kwam er een tweede druk uit.
Het tweede deel van de serie, 'De Theekoepel', komt over twee maanden uit, in mei. Dit boek zal het verhaal van Rosalie vertellen, wiens vader Landgoed Rosaville voor haar moeder gebouwd heeft. Over die oorsprong lees je al kleine stukjes in 'Het Koetshuis', omdat Laura historicus is en haar stiefvader Kees, de huidige eigenaar van Rosaville, ook altijd veel interesse in de geschiedenis van het landgoed heeft gehad.
Het is dus maar goed dat we nog drie delen in het vooruitzicht hebben. Landgoed Rosaville ademt historie en mysterie, het herbergt veel verhalen uit het heden en het verleden. Er valt nog zoveel te vertellen. Je moet er toch niet aan denken daar nu al afscheid van te moeten nemen.
Door wat ze aantreft wordt ze steeds nieuwsgieriger naar de man achter de façade en zijn verleden. Er bloeit zelfs iets op. Ze zal haar vooroordelen moeten herzien, maar kan dat Laura dat wel?
Naast deze verhaallijn loopt het verhaal van haar oma. Altijd zeer belangrijk voor Laura geweest en op het moment dat zij, dementerend in het verzorgingshuis, iets laat doorschemeren over een liefde in haar jeugd die blijkbaar iets met het koetshuis van Rosaville te maken had, gaat Laura ook daar op onderzoek uit.
De verhaallijnen raken in elkaar verstrikt en Laura moet bepalen welke richting zij kiest.
Het koetshuis is het romandebuut van Karin Quint, freelance journalist en fotograaf. In 2014 schreef zij 'Het Engeland van Jane Austen', een reisgids langs de belangrijkste plaatsen uit het leven van een van Engelands bekendste en meest geliefde schrijfsters. In 2019 werd deze reisgids vertaald in het Engels. Ook schreef zij samen met haar vriend tussendoor reisgidsen voor Wales en Schotland.
Jane Austen als inspiratiebron komt goed naar voren in Het Koetshuis. Gewone mensen figureren in het verhaal, duidelijke karakters met hun onderlinge banden als rode draad, verbonden met het landgoed waar ze leven of banden mee hebben. Een sterke vrouw speelt de hoofdrol en maakt een duidelijke ontwikkeling door. Als een eigentijdse Eliza Bennet moet Laura leren omgaan met haar vooroordelen en is ze zich ervan bewust dat ze soms best een snob kan zijn. Haar goede hart is echter groter en ze wint ook absoluut aan sympathie door iets te doen met de verworven inzichten.
In de boekbespreking vertelde Karin Quint dat ze ooit aan Het Koetshuis begonnen was met het idee om een moderne versie van Jane Eyre te schrijven, een van haar favoriete klassiekers. Gaandeweg het schrijfproces kwam ze er toch achter dat het niet echt uitvoerbaar was om die gebeurtenissen naar onze tijd te trekken.
Toch is er nog een zweem van Jane Eyre voelbaar in het verhaal. De man die door een vrouw gered wordt, de diepe wanhoop van overweldigende gevoelens, het is zeker voelbaar maar het verhaal van Karin Quint is stukken realistischer en veel leesbaarder dan de klassieker van Charlotte Brönte.
De korte, genummerde hoofdstukken dragen bij aan de leesbaarheid. Het taalgebruik is prettig en gangbaar. De opbouw is zorgvuldig en goed doordacht.
Geschreven vanuit Laura, als vertellende ik die terugblikt op de gebeurtenissen, voelt het afwisselend bijzonder intiem, soms ook wat afstandelijk. Dit past goed met hoe Laura in het leven staat. "Anna Italiaander, zoals ik oma bij het lezen in mijn hoofd noemde om wat afstand te creëeren." Ze deed dit om objectief te blijven en realiseerde zich toen nog niet hoe diep het haar in feite toch raakte.
Ze noemt haar ouders en stiefouders ook bij hun voornaam, maar dit was niet afstandelijk bedoeld, leerden we van Karin in de boekbespreking. Doordat stiefzus Hannah Laura's moeder bij de voornaam noemde, is de jongere Laura dit vanzelf gaan nadoen. Wanneer je er over nadenkt, is dit heel logisch en ook hartverwarmend.
Hartverwarmend is hoe dan ook een rode draad in dit verhaal. Stiefvader Kees mag mij absoluut adopteren. Ik heb zelden een lievere man meegemaakt.
Tel daarbij op dat scherpe dialogen voor humor en vaart in het verhaal zorgen. Levendige beschrijvingen van het landgoed geven je het gevoel dat je er zelf rond loopt. Dan weet je dat je een pareltje in je handen hebt.
Het koetshuis is het eerste deel van de Landgoed Rosaville-serie, die uit vier delen zal gaan bestaan. Al na twee weken kwam er een tweede druk uit.
Het tweede deel van de serie, 'De Theekoepel', komt over twee maanden uit, in mei. Dit boek zal het verhaal van Rosalie vertellen, wiens vader Landgoed Rosaville voor haar moeder gebouwd heeft. Over die oorsprong lees je al kleine stukjes in 'Het Koetshuis', omdat Laura historicus is en haar stiefvader Kees, de huidige eigenaar van Rosaville, ook altijd veel interesse in de geschiedenis van het landgoed heeft gehad.
Het is dus maar goed dat we nog drie delen in het vooruitzicht hebben. Landgoed Rosaville ademt historie en mysterie, het herbergt veel verhalen uit het heden en het verleden. Er valt nog zoveel te vertellen. Je moet er toch niet aan denken daar nu al afscheid van te moeten nemen.