Leerzaam boek over Afrikaanse manieren van denken. Laat mooi zien hoe in het westen vaak laatdunkend over andere culturen/tradities wordt gedacht en hoe een andere filosofie of denkkader juist tot nieuwe inzichten kan leiden. Vooral het verschil tussen oppositioneel (of/of) en complementair dualisme (en/of) is goed toe te passen op huidige problemen in (westerse) democratieën.

Wel blijft het boek soms nog wat op de oppervlakte over wat Afrikaanse filosofie nu werkelijk is. Kun je daar überhaupt wel van spreken op zo'n enorm continent? Hoe bijvoorbeeld de filosofie van Orunmila de rest van Afrika heeft beïnvloed komt eigenlijk niet aan bod. Dat lijkt mij interessant om te weten te komen, aangezien Socrates' filosofie uiteraard een grote invloed heeft gehad op de westerse manier van denken. Geldt dat ook voor Orunmila/Ifa-corpus?