In Mijn zusje en de zee danst de verhaallijn als de golven van de zee: de lezer wordt meegenomen naar verschillende tijdstippen en heen en weer gewalst in het verhaal. In het boek ligt de focus op de personages en hun groei, je leert ze kennen tot in het diepste van hun ziel. Er is natuurlijk wel een plot, maar dat is niet hetgeen dat je bijblijft als je het boek hebt dichtgeklapt (het personage Adriana daarentegen zal ik nooit vergeten).

Er heerst een continue spanning in het verhaal. Het telefoontje aan het begin zorgt voor een zekere onrust, die je als lezer enorm nieuwsgierig maakt. Dat is één van de redenen waarom je maar blijft lezen en lezen... Mijn zusje en de zee is verslavend!