Voor het Zomer & Keuning reviewteam mocht ik de Bloemenstal-serie van Gaby Rasters lezen!
De bloemenstal bestaat uit drie delen: Mocktails en magnolias, Tequila en tulpen en Likeur en lelies. Het zijn drie wat korte verhalen, die je elk lekker op een middagje of avond uit leest. Elk deel is onvervalste feel-good: hartverwarmende karakters, vriendinnen die je bijstaan in alle drama en natuurlijk romantiek en een happy end. Er gebeurt heel veel, daardoor leest het als een trein. Er had hier en daar wat meer diepgang mogen zijn en enkele gebeurtenissen zijn misschien een klein beetje ongeloofwaardig. Toch wordt het nergens storend. De feel-good voert de boventoon. Met een hele fijne schrijfstijl wordt ingegaan op zaken die het hedendaagse leven soms ingewikkeld kunnen maken. De bloemenstal is in alle drie de verhalen het stralende middelpunt, waar men zichzelf terug vindt en weer beseft wat het voornaamste is in het leven.

In Mocktails en magnolia's maken we kennis met Carmen. Zij leeft het typische Zuidas-leven. Samen met haar vriend maakt ze carrière in de beleggingswereld maar na een foute belegging waarbij veel geld verloren wordt, wordt ze op non-actief gezet. Ondertussen gaat haar vriend Henri zonder haar op vakantie en appt foto's met een andere vrouw. Als ze dan ook nog drugs in huis vindt, zet ze al zijn spullen eruit en roept haar vriendinnen te hulp. Zij steunen haar in de lastige tijd want ze weet dat ze niet gelukkig is en wil zowel Henri als ook haar baan niet meer terug.

Op een dag loopt ze in het Vondelpark en besluit bloemen voor zichzelf te kopen. Er is direct een klik met de knappe verkoper en ze besluit hem te gaan helpen om zo een en ander te kunnen verwerken. Dan verdwijnt Florian ineens en staat ze er alleen voor. Nou ja, niet helemaal, want haar vriendinnen helpen haar natuurlijk op geheel eigen wijze.

Hierna krijgt het verhaal flink wat vaart door een aantal gebeurtenissen die zich in rap tempo afspelen. Het voelt soms een beetje van de hak op de tak, maar dat kan gebeuren in het leven en van feel-good verwacht ik ook helemaal niet dat alles 100% realistisch is. De vriendschappen, de warmte, de positiviteit, de magie van de bloemenstal en de (ietwat gehaastte) happy end zorgen er allemaal voor dat dit een heerlijk verhaal is om lekker van te genieten. Niet te ingewikkeld, gewoon warm en liefdevol en met de positieve boodschap dat alles mogelijk is wanneer je je openstelt en gelooft in het goede van mensen en je eigen kracht en mogelijkheden.
Het was schitterend om mee te beleven hoe Carmen haar leven op de rit krijgt en een toekomst vormt waarbij ze vanuit haar hart werkt en leeft.