In het kader van mijn nieuwe missie om de werken van de Zweedse auteur Astrid Lindgren nu ook eens in de originele taal te lezen was het, na "Bröderna Lejonhjärta" en "Pippi Långstrump" nu de beurt aan "Ronja Rövardottar", een boek dat mij overigens tot op heden onbekend was.

Het verhaal? De nacht dat Ronja geboren wordt in het roversnest van Mattis heerst er een vreselijke storm, die de burcht van de rovers in tweeën splijt. Voor ze het goed en wel beseffen vestigen de rovers van een rivaliserende "stam" - de aartsvijand - zich in het andere deel van de burcht. Alsof het niet erg genoeg was dat een concurrerende roversbende een deel van Mattis' gebied ongevraagd inneemt, blijkt dochter Ronja, die inmiddels is opgegroeid tot een moedige, stoere tiener met een uitgesproken eigen mening, het ook nog eens heel goed te kunnen vinden met Birk, de zoon van de aartsvijand. De spanningen lopen hoog op en wanneer het op een gegeven moment tot een confrontatie komt, ontsnappen Ronja en Birk samen en laten ze de rovers voor wat ze zijn. Maar kunnen ze zomaar overleven in het bos met alle gevaren? En missen ze hun ouders niet te erg?

Astrid Lindgren staat zoals altijd garant voor een boeiend, vlot geschreven fantasierijk verhaal, met heel uitgesproken personages en een duidelijke verhaallijn. Hoewel het fantasie-gedeelte niet mijn ding is, was ik toch wel onder de indruk van de door Lindgren gecreëerde wezens uit het bos, en de bijhorende illustraties. Een kinderboek, dat erin slaagt een volwassene zo geboeid te houden, verdient een dikke pluim. Enkele mooie waarden en normen die worden meegegeven zonder betuttelend te doen; kinderen die voor hun mening durven uitkomen en ouders die die respecteren en een uitgesproken eerbied voor de natuur vormen de kracht van dit boek. Toch geen vijfde ster omdat het verhaal net iets te traag op gang kwam en ik het boek ook iets te voorspelbaar vond in vergelijking met haar andere verhalen. Maar het blijft gewoon steengoed, uiteraard.