Ook het laatste deel in de trilogie vond ik bijzonder mooi! Toen ik begon met lezen, voelde het een beetje als thuiskomen. Je kent de personages inmiddels zo goed, dat het wel je eigen familie lijkt.

Het boek is doorspekt met zowel euforische als droevige momenten, het verhaal is uit het leven gegrepen. Het einde van het boek komt voor mij nog te abrupt: ik zou nog eeuwig willen verder lezen over de kleinkinderen, achterkleinkinderen... van de vier oorspronkelijke hoofdpersonages. Ik denk dat dat al wel genoeg zegt!

Het laatste deel van deze trilogie is niet los te lezen van de andere delen. Ik denk dat je al snel heel verward zou zijn en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Het is natuurlijk ook fijner om personages in chronologische volgorde te volgen en te zien groeien!

Deze trilogie lijkt me ook erg leuk om te 'verfilmen' tot een serie! Er zijn zoveel interessante personages en verhaallijnen... Ik zou het heel graag voor mijn ogen tot leven zien komen op het witte doek!