In Tot het water stijgt volg je voornamelijk Babakar, maar ook krijg je het levensverhaal van een heel aantal andere personages verteld. Al die verhalen waren stuk voor stuk erg interessant en leerden je vaak iets over de recente geschiedenis van verschillende landen over de hele wereld. Door de meeslepende schrijfstijl van Maryse Condé blijf je nieuwsgierig en lees je het boek al snel uit!

Doordat er ook zoveel andere personages aan bod komen, gaat het verhaal van Babakar redelijk traag vooruit. Het tempo van het bek ligt vrij laag, iets waar je als lezer voor moet zijn. Ik vond dat niet erg omdat ik al die andere verhalen zo leuk vond, maar ik kan me voorstellen dat andere lezers dat minder leuk vinden!