Bir Le Guin kitabından bekleyeceğiniz üzere çok güzeldi. Özellikle "Newton'un Uykusu" -bir Black Mirror bölümü dahi çıkar bu öyküden- ve "Bir Başka Masal ya da İçdeniz Balıkçısı" -Omelas ile beraber okuduğum en iyi Le Guin öyküsü- isimli öyküler şimdiye kadar okuduğum öyküler içerisinde en iyiler listesine rahatlıkla girerler. Ursula K. Le Guin'in öldüğünü öğrenince bu kitabı okumaya başlamıştım ve şimdi bitirince diyebiliyorum ki Le Guin gerçekten de yazdıklarıyla her daim bizi etkileyecek, bizimle beraber olmaya devam edecek. Yoksa İçdeniz Balıkçısı isimli öyküyü günlerce hatırlayacak olmamı, dönüp dolaşıp tekrar okuyacak olmamı başka nasıl açıklayabiliriz ki?