Zeebrieven is een prachtig klein boekje, een pareltje om te koesteren.

Aanvankelijk is het wennen. Je leest natuurlijk niet elke dag brieven die oceanen naar elkaar schrijven. Maar al snel verdrink je in de poëtische en beeldende taal, de dubbele bodems en de prachtige prenten van Dorte Naomi. Alle elementen in het boek werken samen om de lezer te laten nadenken, om maatschappelijke problemen aan te kaarten.

Toen ik aan pagina 62 was geraakt, wilde ik eigenlijk meteen weer naar pagina 1. Zeebrieven kan je opnieuw en opnieuw lezen, en je zal steeds nieuwe dingen ontdekken.