j'ai un problème (parmi beaucoup d'autres) : j'ai beau détester un livre, je suis incapable de ne pas lire la suite s'il fait partie d'une série.
et je dois dire que les gens heureux lisent et boivent du café n'a pas été un gros coup de cœur (c'est un euphémisme), mais je n'ai pas pu m'empêcher de lire la conclusion de l'histoire de diane. j'ai donc commencé la vie est facile, ne t'inquiètes pas...

et j'ai été agréablement surprise ! le style d'écriture a beaucoup évolué, on sent que la plume de l'auteure est plus réfléchie, plus mature ce qui correspond également aux personnages. 1 an plus tard, ils affrontent toujours les épreuves de la vie mais avec plus de recul et c'est touchant de les voir grandir.

I don't know what to say except that this was beautiful

I forgot how annoying Diane is in this book, but the ending is very satisfying. I wouldn't mind if the author wrote a third book.

[Anmeldereksemplar]

Efterfølgeren til bogen Lykkelige mennesker læser og drikker kaffe, hvilket ikke er en bog jeg synes var særligt interessant. Det er Livet er let, bare rolig, såmænd heller ikke, men den indeholder dog nogle flere kvaliteter end sin forgænger. I stedet for at være en deprimerende bog med den mest usympatisk mandlige karakter jeg længe er stødt på, præsterer bogen her at udvikle personerne en smule, om ikke andet får læseren dem at se fra nogle bedre vinkler.
Læs Lykkelige mennesker... først ellers tror jeg ikke den giver så meget mening.

I liked this book even more than the first one. It seemed more finished somehow.

خب طبيعتا به اينكه يه كتاب عامه پسنده نبايد شك كرد،من كه نيومدم اثر فاخر ادبيات رو بخونم،اومدم واسه حداقل چند ساعت از زندگي واقعي دور بشم و واسه خودم حيال پردازي كنم واسه همين اين نقدهايي كه ميگن آره بد بود و اينا رو قبول ندارم
بايد در وهله اول قبول كردم يه كتاب آبكي هستش ولي در ژانرخودش كتاب خوبيه و اينكه ادامه كتاب آدم هاي خوشبخت قهوه مينوشند و كتاب ميخوانند هستش

I won't review this I would be way too mean and I already lost my time reading it.